sazblog

شرکت در لغت به معانی ذیل مورد استفاده قرار گرفته است:
شریک شدن، انباز گشتن، گرفتن کارت بازرگانی فوری همدست شدن در کاری،انبازی. لیکن در اصطلاح دارای مفاهیم و انواع متعددی است که در قانون مدنی و قانون تجارت مورد توجه قرار گرفته است.اما با توجه به اینکه شرکت به معنی همدست شدن در کاری می باشد،هر نوع همراهی دو یا چند نفر در امور مشروع مانند شرکت در امور تجارتی،صنعتی،کشاورزی،ساختمانی،استخراج و بهره برداری از معادن،تولید و توزیع کالا،در امر چاپ کتب و نشریه هلی مختلف و غیره را می توان از انواع شرکت های مشروع و قانونی تلقی نمود.
از زمان های بسیار قدیم ، افراد بشر با جمع کردن سرمایه و تلاش خود با سرمایه و تلاش دیگران به منظور رسیدن به بازدهی اقتصادی بیشتر با مفهوم شرکت آشنا بوده اند. این جمع کردن سرمایه و تلاش در طول تاریخ صور گوناگونی به خود گرفته است. در زمان باستان و مدت ها بعد از آن ، گروه هایی وجود داشته اند که از دو یا چند نفر تشکیل شده بودند و نیروی خود را صرف فعالیت هایی بیش و کم پایدار می کردند.
اعضای این گروه ها گاه مدتی طولانی و گاه مدتی محدود همکاری می کردند.همکاری طولانی بیشتر در تجارت زمینی و همکاری محدود بیشتر در تجارت دریایی به کار می رفت.این گروه ها را می توان اسلاف دو نوع عمده شرکت امروزی ، یعنی شرکت های سرمایه و شرکت های اشخاص تلقی کرد.شرکت های نوع دوم که در قدیم تنها شرکت های موجود بودند، در حال حاضر در حال کاهش اند و برعکس بر شمار شرکت های نوع اول افزوده می شود.
بی تردید شرکت ها متضمن مزایایی هستند که فعالیت فردی در بر ندارد، مزایایی چون فراهم شدن سرمایه بیشتر و تجمع تخصص هایی گوناگون برای دستیابی به هدفی واحد و به ویژه محدودیت مسئولیت فعالان تجاری
همین مزیت های شرکت موجب شده است که ،حتی تجار انفرادی به جای فعالیت تجاری سنتی، فعالیت های خود را در زمینه های اقتصادی،صنعتی،کشاورزی،تولیدی و غیره در قالب شرکت انجام دهند تا از مزایای این شرکت ها استفاده کنند.
بیهوده نیست که امروزه نه تنها اشخاص بلکه دولت ها نیز فعالیت اقتصادی خود را در قالب شرکت های تجاری ارائه می کنند.چرا که شرکت های تجاری از نظر اقتصادی اهمیتی فراوان دارند و ابراز و سرمایه مجموعه های صنعتی و تجاری به آن ها تعلق دارد.این نکته از دیرباز صادق بوده و در عصر ما با تغییرات و تحولات بنیادی اقتصادی و سیاسی که شاهدیم،صورت آشکارتری به خود می گیرد.در این باره،کافی است به شرکت های بزرگ تجاری به اصطلاح چند ملیتی اشاره کنیم که در طول قرن حاضر در کشورهای بزرگ صنعتی تشکیل یافته،با فروپاشی نظام کمونیستی و گرایش جهانی به سوی اقتصاد بازار آزاد،رقبای دولتی خود را از دست می دهند.
در حال حاضر بیش از یک میلیون شرکت تجاری در اقسا نقاط کشور فعال می باشند که اگر افراد ذی نفع در هر یک از این شرکت ها در نظر گرفته شود،طیف وسیعی از افراد با حقوق شرکت های تجاری ارتباط مستقیم دارند.
اما شرکت های تجاری در اشکال مختلف جلوه می کنند.مطالعه شرکت های تجاری از جهات مختلف مفید می نماید و به شما در انتخاب قالب و نوع شرکت کمک خواهد کرد.
شرکت ها در قوانین ایران دارای شخصیت حقوقی اند .قانون تجارت ایران در ماده 20 ، انواع شرکت های تجاری را احصا کرده است.تنها شرکت هایی که به یکی از این انواع درآیند، شرکت تجاری محسوب می شوند و شرکت های دیگر مشمول این عنوان نمی شوند، مگر آنکه به فعالیت تجاری بپردازند که در این صورت شرکت تضامنی تلقی می شوند.( ماده 220 ق.ت)
قبل از معرفی این شرکت ها باید تذکر داد که اصولاَ قانون تجارت سه نوع عمده شرکت را پیش بینی کرده است: شرکت هایی که در آن ها مسئولیت کلیه شرکا نامحدود است ، شرکت هایی که در آن ها مسئولیت کلیه شرکا محدود به سرمایه ای است که به شرکت آورده اند و شرکت هایی که در آن ها مسئولیت بعضی شرکا نامحدود و مسئولیت بعضی محدود است به آورده آن ها به شرکت.
شرکت های تضامنی و نسبی از شرکت هایی هستند که در آن ها مسئولیت کلیه شرکا در مقابل طلبکاران شرکت نامحدود است ؛ با این تفاوت که در شرکت های تضامنی، هر یک از شرکا مسئول پرداخت کلیه بدهی های شرکت به اشخاص ثالث است ، در حالی که در شرکت نسبی هر شریک فقط به نسبت سهمی که در شرکت دارد مسئول پرداخت بدهی شرکت خواهد بود.وجه مشترک این دو نوع شرکت این است که طلبکاران این شرکت ها می توانند طلب خود را علاوه بر دارایی شرکت ، از دارایی شخصی شرکا نیز مطالبه کنند.مسئولیت نامحدود شرکا به همین مفهوم است.
شرکت های سهامی ( عام و خاص ) و شرکت های با مسئولیت محدود از شرکت هایی هستند که در آن ها مسئولیت کلیه شرکا محدود به سرمایه ای است که به شرکت آورده اند.تفاوت این دو نوع شرکت عمدتاَ در این است که در شرکت های سهامی ، شرکا که سهامدار نامیده می شوند،سهام خود در شرکت را می توانند به سهولت به اشخاص ثالث منتقل کنند، در حالی که در شرکت های با مسئولیت محدود شرکا که هر یک درصدی از کل سرمایه شرکت را دارند، نمی توانند حقوق خود در شرکت را آزادانه به اشخاص دیگر انتقال دهند.
شرکت های دولتی از انواع شرکت های سهامی هستند، اما مقررات لایحه قانونی 1347 تا آن جا در مورد آن ها اعمال می شود که مخالف قانون خاص راجع به آن ها و نیز اساسنامه آن ها نباشد.
شرکت های مختلط از شرکت هایی هستند که در آن ها هم شریک ضامن وجود دارد و هم شریک غیر ضامن.مسئولیت شرکای ضامن مانند مسئولیتی است که شرکای شرکت های تضامنی دارند و مسئولیت شرکای غیر ضامن محدود به آورده آن ها به شرکت است.
شرکت مختلط به شرکت مختلط سهامی و غیر سهامی تقسیم می شود.شرکت مختلط سهامی و غیر سهامی تقسیم می شود.شرکت مختلط سهامی ترکیبی از شرکت تضامنی و شرکت سهامی و شرکت مختلط غیر سهامی ترکیبی از شرکت تضامنی و شرکت با مسئولیت محدود است.
علاوه بر شرکت های ذکر شده، بند 7 ماده 20 قانون تجارت ، شرکت تعاونی تولید و مصرف را نیز از اقسام شرکت های تجاری شمرده است.با توجه به اینکه با وضع قانون بخش تعاونی ( مصوب 1370) شرکت های تعاونی انحصاراَ تابع این قانون هستند ، شرکت های تعاونی تولید و مصرف نیز از تاریخ این قانون تابع آن خواهند بود.
شرکت های تعاونی تابع قانون جدید در صورتی تجاری اند که در اموری فعالیت داشته باشند که مطابق قانون تجارت ، تجاری تلقی می شوند ، در غیر این صورت تجاری نخواهند بود.آنچه به طور خلاصه در موردشرکت های تعاونی می توان گفت این است که این شرکت ها ، به دنبال کسب سود و تقسیم آن از طریق به کارگیری سرمایه نیستند، بلکه هدف از تشکیل آن ها بردن سود با به کارگیری اعضا است.
انتخاب نوع شرکت به اهداف اعضا در آینده و نوع فعالیت افراد،میزان مسئولیت هر یک از شرکا و تعداد افراد عضو بستگی دارد.مطالعات نشان می دهد از میان شرکت های هفت گانه،شرکت های سهامی و با مسئولیت محدود در زمره شرکت های فعال و متداول در امر تجارت و امور بازرگانی محسوب می گردند.در مجموع، خصوصیات عمومی شرکت های تجاری جهت تاسیس و ثبت شرکت به قرار ذیل است:

• شرکت سهامی عام:

حداقل شرکا در شرکت سهامی عام 5 نفر است.حداقل سرمایه پانصد هزار تومان و حداقل هیات مدیره یا مدیران 5 نفر می باشد.

• شرکت سهامی خاص

حداقل شرکا در شرکت سهامی خاص 3 نفر است ، حداقل سرمایه صد هزار تومان ، حداقل هیات مدیره یا مدیران 3 نفر است.

• شرکت با مسئولیت محدود

حداقل شرکا در شرکت با مسئولیت محدود 2 نفر است ، حداقل سرمایه محدودیت ندارد ، و حداقل هیات مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر است .

• شرکت تضامنی:

در شرکت تضامنی حداقل شرکا 2 نفر است ،برای حداقل سرمایه محدودیتی وجود ندارد،حداقل هیات مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر است.

• شرکت نسبی

حداقل شرکا در شرکت نسبی 2 نفر است.برای حداقل سرمایه محدودیتی وجود ندارد و حداقل هیات مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر می باشد.

• شرکت مختلط سهامی

در شرکت مختلط سهامی حداقل شرکا 2 نفر است ،برای حداقل سرمایه محدودیتی وجود ندارد،حداقل هیات مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر می باشد.

• شرکت مختلط غیر سهامی

در شرکت مختلط غیر سهامی حداقل شرکا 2 نفر است ،برای حداقل سرمایه محدودیتی وجود ندارد،حداقل هیات مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر می باشد.

• شرکت تعاونی

حداقل شرکا در شرکت تعاونی 7 نفر است.برای حداقل سرمایه محدودیتی وجود ندارد و حداقل هیات مدیره یا مدیران 3 تا 7 نفر و مسئولیت شرکا در صورت سهامی بودن به میزان مبلغ اسمی هر سهامدار و در صورت غیر سهامی بودن با توجه به تراضی شرکا در اساسنامه می باشد.

• قابلیت نقل و انتقال علامت تجاری

علامت تجاری از جمله مایه های تجاری است به همین دلیل قابل نقل و انتقال است. ثبت شرکتها این انتقال می تواند شامل بخشی از علامت و یا کل علامت تجاری باشد.نقل و انتقال علامت تجاری برای داشتن اعتبار باید وفق مقررات قانون، به ثبت رسیده باشد.

در این رابطه ماده ی 139 آیین نامه اجرایی قانون ثبت علائم و اختراعات مقرر می دارد : هر گونه انتقال مالکیت علامت ثبت شده باید در مرجع ثبت به ثبت برسد.تا زمانی که انتقال انجام شده در دفتر مربوط ثبت نشده باشد، مرجع ثبت فقط شخصی را که علامت به نام او ثبت شده مالک خواهد شناخت.

• انتقال جزیی علامت تجاری

انتقال جزیی به این معناست که علامت تجاری برای برخی از کالاها یا خدمات مشخص شده منتقل شود یا اینکه علامت برای استفاده در یک منطقه خاصی منتقل گردد.مثلاَ منتقل الیه حق استعمال انحصاری علامت را در شهر یا مکان خاصی داشته باشد.همان طور که گذشت قانون انتقال علامت، به صورت جزیی و یا کلی را مورد شناسایی قرار داده است .در ادامه ، به بررسی مواد قانونی در این رابطه خواهیم پرداخت.

• انتقال کلی علامت تجاری

همان طور که گفته شد، صاحب علامت می تواند کل علامت تجاری خود را به شخص دیگری انتقال دهد.

• مدارک مورد نیاز جهت نقل و انتقال برند عبارت است از:

1.تمامی مدارک ثبت برند شامل روزنامه آگهی تقاضا، گواهینامه ثبت برند، آگهی رسمی
2.کارت ملی و شناسنامه مالک قدیم
3.کارت ملی و شناسنامه مالک جدید
4.مدارک دال بر رشته فعالیت برای مالکیت جدید برند
5.صلح نامه تنظیم شده در دفتر خانه اسناد رسمی بعد از اخذ نامه های مربوط به استعلام نقل و انتقال برند
6.شماره اظهارنامه، شماره ثبت برند و رمز ورود به سامانه
7. انتقال قهری علامت با رعایت مقررات توسط ورثه و با ارائه رونوشت مصدق گواهی انحصار وراثت با تعیین سهم الارث به ثبت می رسد.
8.مدارک نمایندگی قانونی، ( در صورت وجود )
9.رسید مربوط به پرداخت هزینه ها

• مراحل انتقال علامت تجاری به قرار ذیل است:

1.مراجعه به دفتر خانه اسناد رسمی برای تنظیم سند صلح علامت تجاری
2.استعلام دفتر خانه از اداره مالکیت صنعتی جهت احراز سابقه ثبت علامت تجاری ( در هنگام انتقال برند، می بایست به مدت اعتبار گواهی ثبت توجه شود که منقضی نشده باشد).
3.درخواست کتبی جهت ثبت انتقال در دفتر ثبت اداره مالکیت صنعتی
4.انتشار آگهی انتقال علامت در روزنامه رسمی

• الزامات قانونی انتقال علامت ثبت شده

وفق ماده 139 آیین نامه ثبت علایم و اختراعات ، در درخواست کتبی برای ثبت انتقال باید نکات ذیل صریحاَ قید شود.

• شماره و تاریخ ثبت علامت در ایران
• اسم و نشانی و تابعیت منتقل الیه ( مالک جدید ) یا نماینده قانونی وی در صورت وجود
• در صورت انتقال جزیی، بیان کالاها و خدماتی که علامت نسبت به آن ها منتقل شده است.

ماده 140- اگر انتقال راجع به قسمتی از کالاها یا خدمات موضوع علامت ثبت شده باشد، خروج آن از مالکیت مالک اولیه علامت، به صورت مشخص در پی علامت ثبت شده در دفتر ثبت علامت تجاری ، ثبت و چنانچه با انتقال مزبور طبقه ، یا طبقاتی کلاَ از حیطه علامت ثبت شده خارج گردد، در این صورت به آن طبقه یا طبقات شماره یا شماره های فرعی به تعداد طبقات مزبور تعلق می گیرد و هر گاه انتقال صرفاَ مربوط به کالاها یا خدمات ، بدون انتقال کلی طبقه مربوط واقع شده باشد ، بدواَ به طریق فوق شماره گذاری شده و پس از آن شماره فرعی از شماره فرعی طبقه مرتبط محسوب و به همین طریق به دنبال علامت ثبت شده درج می گردد.
تبصره 1 – هر گاه انتقالات موضوع این ماده در دفتر متمم منعکس گردد، می بایست به شماره ثبت اصلی علامت ثبت شده و صفحه و دفتر مربوط اشاره شود.
تبصره 2- در صورت انتقال جزیی کالاها و خدمات موضوع علامت، مدت اعتبار بخش منتقل شده نمی تواند بیشتر از مدت اعتبار باقی مانده علامت ثبت شده در گواهی نامه ثبت آن باشد.
تبصره 3-در صورت انتقال جزیی کالاها و خدمات موضوع علامت، منتقل الیه می تواند درخواست صدور گواهی نامه علامت برای باقی مانده از دوره اعتبار علامت ثبت شده را نماید.
تبصره 4- چنانچه علامت ثبت شده در موعد مقرر تمدید نگردد، مانع از تمدید علامت برای آن دسته از کالاها و خدماتی که قبل از موهد تمدید جزئاَ منتقل شده اند، نخواهد بود.
تبصره 5- نقل و انتقالات جزیی کالاها و خدمات موضوع علامت باید در ظهر آخرین گواهی نامه معتبر علامت نیز منعکس گردد.
ماده 141- مالک علامت می تواند اجازه بهره برداری از علامت ثبت شده خود را به هر شکل قانونی به دیگری اعطا نماید.
در مجوز بهره برداری همچنین باید صریحاَ به این نکته اشاره شود که آیا اجازه به صورت انحصاری صادر می شود یا خیر و نیز این که آیا اجازه گیرنده فعلی حق اعطای اجازه های بعدی را دارد یا خیر.
اگر انحصاری یا غیر انحصاری بودن بهره برداری از علامت در مجوز ذکر نشود، هر مجوز بهره برداری که به ثبت می رسد غیر انحصاری تلقی می گردد.
ماده 142- مرجع ثبت مکلف است وجود شرایطی را در زمینه کنترل اجازه دهنده بر کیفیت و مرغوبیت کالاها یا خدمات موضوع علامت توسط اجازه گیرنده را در مجوز بهره برداری احراز کند، در غیر این صورت ، مجوز بهره برداری قابل ثبت نخواهد بود.
ماده 143- درخواست ثبت مجوز بهره برداری باید توسط مالک علامت با تصریح به موارد ذیل تسلیم مرجع ثبت شود:
1.اسم و نشانی و تابعیت اجازه گیرنده و نماینده قانونی وی در صورت وجود.
2.بیان کالاها یا خدماتی که اجازه بهره برداری نسبت به آن ها اعطاء شده است ، در صورتی که اجازه فقط نسبت به بخشی از کالاها یا خدمات باشد.
مدارک ذیل باید به درخواست ثبت مجوز بهره برداری منضم گردد:
1.مدارک قانونی مبنی بر اعطاء اجازه بهره برداری که به امضاء اجازه دهنده و اجازه گیرنده رسیده است.
2.اصل آخرین گواهی نامه معتبر علامت
3.مدارک نمایندگی قانونی، در صورت وجود
4.رسید مربوط به پرداخت هزینه ها
تبصره 1- مرجع ثبت مجوز بهره برداری و انتشار آگهی موضوع ماده 146 این آیین نامه ، در صورت درخواست ، گواهی ثبت مجوز بهره برداری را برای اجازه گیرنده صادر خواهد کرد.
تبصره 2- مراتب فسخ یا خاتمه پیش از موعد مجوز بهره برداری در صورتی که در چارچوب متن قرارداد و مطابق قوانین و مقررات مربوط باشد، نیز به موجب مقررات این ماده ، با انجام تغییرات لازم ، قابل ثبت خواهد بود.
ماده 144- مالک علامت می تواند با تسلیم درخواست کتبی به مرجع ثبت ، از حقوق خود نسبت به علامت ثبت شده معتبر اعراض حاصل نماید.مدارک ذیل باید به درخواست اعراض منضم گردد:
1.اقرار نامه رسمی مبنی بر اعراض که به امضاء مالک علامت رسیده است.
2.اصل آخرین گواهی نامه معتبر علامت
3.مدارک نمایندگی قانونی، در صورت وجود
4.رسید مربوط بهرداخت حق ثبت تغییرات
تبصره 1- اعراض مالک علامت از حقوق خود نسبت به علامت ثبت شده مشروط به این است که بهره برداری ازعلامت، در زمانی که ثبت آن معتبر بوده است، جزئاَ یا کلاَ به دیگری واگذار نشده است.
تبصره 2- در صورت اعراض، حق ثبت و سایر هزینه های پرداختی به مرجع ثبت مسترد نخواهد شد.
ماده 145- در صورتی که انتقال ، اعطاء اجازه بهره برداری، فسخ و خاتمه پیش از موعد مجوز بهره برداری یا اعراض از مالکیت علامت ثبت شده در خارج از کشور انجام شده باشد، اصل یا رونوشت مصدق سند مربوط که در آن شماره و تاریخ علامت ثبت شده در ایران قید و به تایید نمایندگی جمهوری اسلامی ایران رسیده باشد، دلیل انتقال ، اعطاء اجازه بهره برداری ، فسخ و خاتمه پیش از موعد مجوز بهره برداری یا اعراض از مالکیت علامت، برای ثبت آن در ایران خواهد بود.
ماده 146- کلیه تغییرات و انتقالات یا فسخ و خاتمه و یا اعراض از علامت ثبت شده در صفحه مخصوص مربوط به ثبت علامت، ثبت و در ظهر گواهی نامه علامت درج می گردد و جز در مورد تغییر نشانی، به هزینه ذی نفع ظرف 30 روز از تاریخ ثبت در روزنامه رسمی آگهی می شود.موارد مذکور تا زمانی که به ثبت نرسیده اند در مقابل اشخاص ثالث قابل استناد نمی باشند.ثبت آن ها منوط به پرداخت هزینه های مقرر در جدول هزینه ها و در صورت لزوم هزینه انتشار آگهی مربوط خواهد بود.

با توجه به هزینه های بالا برای جلب نظر تمامی افراد جامعه ، انتخاب نامی زیبا و درخور برای برند ، از اساسی ترین اقدامات اولیه برای ورود در بازار است. ثبت شرکتها تفکر اساسی ای که در پشت نام تجاری قرار دارد، یک استراتژی موضع یابی است که نشان دهنده ارزش های یک نام تجاری است.
تغییرات مداوم و پایدار در صنعت و کسب و کار، خود مستلزم ایده های خلاق و بدیع می باشد تا برند ها بتوانند حضور خود را در بازار آغاز کنند و به رشد خود ادامه دهند.از این رو شناخت ویژگی های یک برند خوشنام بسیار حائز اهمیت است.
اعتقاد بر این است که نقش نام تجاری شبیه به به یک فانوس دریایی است که پرتوهای نور آن جهت حرکت مشخصی را برای کشتی ها تعیین می کند. به بیان دیگر نام های تجاری همانند چشم اندازی هستند که مدیران ارشد سازمان قصد دارند بر اساس آن جهان را به مکان بهتری برای زندگی انسان تبدیل کنند. بر اساس این تعبیر مدیریت نام تجاری عبارت خواهد بود از یک تیم متشکل از مدیران ارشد که برای به تصویر کشاندن جهانی که می خواهند آن را از طریق نام تجاری خود بسازند وقت و تلاش بسیاری را صرف کنند.
بنا به اهمیت موضوع، در این مطلب سعی در شناسایی معیارها و عواملی که در انتخاب نام اهمیت بیشتری دارند شده است .شایان ذکر است شما عزیزان در صورت نیاز به هر گونه راهنمایی در انتخاب نام برند، می توانید با کارشناسان مجرب ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل نمایید.
همکاران توانمند و فوق حرفه ای ما ، شما را در انتخاب نامی شایسته همراهی خواهند کرد.
قبل از شروع مایلیم که شما در مورد برند طوری فکر کنید که گویی یک فرد می باشد.برای تصور بهتر،گرایش پپسی به صورت فردی جوان، هیجانی و چاق تفسیر می شود ، در حالیکه گرایشات ویژه ی دکتر پیر به صورت مجزا، منحصر به فرد و شوخ تشریح می گردد.

- مراحل ثبت برند

- راهنمای ثبت اینترنتی برند

• جذابیت و منحصر به فردی

نام های زیبا باید جذاب باشند و نه تنها با استفاده از آهنگ خود، بلکه مهم تر از آن با استفاده از معنی و مفهوم لغوی خود و هر عاملی که در طول زمان به نحوی با آن در آمیخته و در جامعه به صورت هویت اجتماعی و شناخته شده نمود یافته، با مشتری سخن گویند.هیجان انگیزی و زیبایی ظاهری از عوامل تاثیرگذار در منحصر به فرد نمودن نام برند می باشند.
"هيجان " ، بر "اثرگذاري برند" ثاثير گذار است.

• صداقت و سادگی

نامی که بتواند صداقت و درستی را به مخاطب منتقل کند کار شما را در جذب مشتری آسان خواهد کرد.درواقع ، اعتبار نام تجاری از باورپذیری اطلاعات مرتبط با موقعیت و موضع محصول که در یک نام تجاری موجود است و مستلزم انجام با ثبات آنچه قول داده شده است می باشد.
یک نام تجاری باید نماد صداقت و سادگی باشد. نتايج حاكي از آن است كه ابعاد ويژگي " صداقت و قدرت" در برند بر سطح اعتماد به برند تاثير بسیاری مي گذارد .

• قابلیت ثبت

علامت تجاری می بایست قانونی بوده و قابلیت ثبت داشته باشد. وفق قانون، علامتی قابل ثبت است که جدید و ابتکاری بوده و گمراه کننده نباشد.به این معنی که نام و نشان تجاری، نباید مشتری را از لحاظ جنس یا مبدا علامت به اشتباه اندازد.به عنوان مثال، برای پارچه پنبه ای نمی توان نامی به عنوان سفید پشم انتخاب نمود، زیرا ممکن است مشتری تصور کند که پارچه مزبور پشمی است.مثلاَ در فرانسه علامتی برای پارچه های پنبه ای به نام Lavablaine انتخاب گردید که چون مشتری را گمراه می نمود باطل گردید یا آنکه در علامت خصوصیاتی وجود داشته باشد که مشتری را راجع به مبدا جنس به اشتباه اندازد.

• انتخاب نام تجاری کوتاه به عنوان یک میان بر

بر اساس تئوری عقلانیت محدود توانایی انسان برای جست و جو، پردازش و ارزیابی اطلاعات محدود می باشد. یعنی ذهن انسان درهر زمان توانایی پردازش اطلاعات محدودی را دارد (Hawkins , others2006).
اگر ما ذهن انسان را با کامپیوتر مقایسه کنیم می توانیم کمیت اطلاعاتی را که یک مصرف کننده با آن مواجه می گردد. با واحد بیت (bit) نشان می دهیم. حجم اطلاعاتی که بر روی بسته بندی یک نام تجاری در یک سوپر مارکت درج شده است بیش از 100 بیت می باشد در حالی که تحقیقات نشان داده است که ذهن انسان حداکثر قادر است به طور همزمان7بیت از اطلاعات را پردازش کند. . (Buchanan Huczynski19)
ذهن انسان برای برخورد با این سیل عظیم اطلاعات بازاریابی بیت های اطلاعاتی را به صورت گروه های بزرگ تری در می آورد که به آن ها بسته های اطلاعاتی (chunks) گفته می شود و محتوی اطلاعات بیشتری می باشند. از قرار گرفتن این بسته های اطلاعاتی در کنار یکدیگر که هر کدام بخشی از اطلاعات مرتبط با نام تجاری را ارایه می دهند در ذهن مصرف کننده نگرشی در مورد آن نام تجاری شکل می گیرد که می تواند برخرید آن نام تجاری تاثیر بگذارد. براین اساس وظیفه بازاریابان این است که شیوه پردازش اطلاعات مرتبط با نام های تجاری توسط مصرف کنندگان را تسهیل نمایند .بدین ترتیب، انتخاب نام تجاری کوتاه ، به سرعت از طریق پیوندهایی (association) که با آن علائم تجاری دارند در حافظه در دسترس قرار می گیرند.
در این رابطه ، قرار گرفتن مکرر در معرض تبلیغاتی که حاوی آن نام تجاری می باشند می تواند به فرآیند بسته بندی اطلاعات (chunking process) کمک کند. با وجود این آنچه اهمیت دارد این است که در کنار تبلیغ یک نام تجاری، همزمان با آن، ویژگی های برجسته آن را نیز باید تقویت نمود (Schwenk 1998) .

• قابل نگارش به سایر زبان ها

حدود 285 برند هتل در کل دنیا در سال 2006 وجود داشته است که امکان ارزیابی را به ویژه در مورد هتل هایی که در یک محدوده قیمت یکسان هستند، برای مشتریان دشوار می کند.(کیم 2008)
در این میان، تاثیرات نام برند ها برای هتلها ی توسعه یافته در کنار آگاهی از برند و شهرت برند به طور چشم گیری در انتخاب برند تاثیرگذارند.
بنابراین چنانچه می خواهید برند خود را در سراسر دنیا شناخته شده کنید ، می بایست تمامی جوانب را در نظر بگیرید.نامی را انتخاب کنید که در فضای مجازی مورد قبول قرار گیرد و قابل نگارش به سایر زبان ها باشد.

• انتخاب نام بر اساس نوع کارکرد و هدف

در حالت ایده آل یک استراتژی موضع یابی نام تجاری باید حول یک ویژگی کارکردی باشد . مشخص بودن این مسئله که برای چه هدفی برندتان را شکل می دهید ، می تواند به شما در تصمیم گیری کمک کند.
چالشی که مدیران بازاریابی نام تجاری با آن روبرو هستند این است که باید پی ببرند که چه ارزش هایی به طور خاص برای بازارهای هدف آن ها از اهمیت برخوردارند. سپس اطمینان حاصل کنند که قادرند آن ارزش ها را به بازار هدف خود ارایه دهند. اگر کارکنان سازمان این ارزش ها را باور نداشته باشند این عدم اعتقاد در رفتار آنها متجلی خواهد گردید و در نتیجه مصرف کنندگان به یک نام تجاری دیگر روی خواهند آورد.
وقتی ارزش های حاصل از مصرف کالا از ارزش های مورد انتظار مشتری بیشتر باشد مشتری احساس خشنودی می نماید . اگر این روند ادامه یابد مشتری احساس خشنودی خود را با خرید مجدد نام تجاری و توصیه خرید آن به دوستان و نزدیکانش نسبت به شرکت ابراز می دارد.(Kotler 1999)

• توانایی ارتباط با مصرف کنندگان

تفکر اساسی ای که در پشت یک نام تجاری قرار دارد درک روشن مشتریان از نام برند است. نام تجاری از نظر مصرف کنندگان جزء مهمی از کالا است و تعیین علامت و نام تجاری به فایده و ارزش کالا می افزاید. نامهای تجاری خوب از امتیاز مصرف کننده برخوردارند. امتیاز مصرف کننده بدان معناست که مشتریان نسبت به اسامی وفاداری نشان می دهند. تعداد قابل توجهی از مشتریان، حتی در صورتی که کالاهای جانشین دیگری با قیمتهای پایین تری در بازار عرضه شود، متقاضی همین اسامی تجاری خواهند بود و کالاهای جانشین را نخواهند پذیرفت. به عبارت دیگر، شرکتهایی که دارای اسامی تجاری خوب هستند که از امتیاز مصرف کننده مطلوب برخوردارند و عملاً در مقابل خط مشی های پیشردی رقبا بیمه شده اند. (کاتلر، 1379، ص352)
همزمان با انتخاب نام برند، چشم انداز برند نیز آشکار خواهد شد. بدون داشتن چشم انداز مشخص ، یک نام تجاری در معرض خطر خارج شدن از مسیر خود قرار خواهد گرفت و زمانی که با یک تهدید غیرمنتظره مواجه می گردد به اتخاذ راه حل های کوتاه مدت توسط مدیران خواهد انجامید که این امر می تواند جهت حرکت آن نام تجاری را تغییر دهد. یک چشم انداز مناسب برای نام تجاری در مدیران کارکنان و مصرف کنندگان انگیزه حرکت به سمت اهداف بزرگ تری را فراهم خواهد نمود. تبلیغ شرکت نایک (Nike) با این محتوا که شما نقره را نمی برید، شما طلا را از دست می دهید ؛ نمونه ای خوب از شیوه ای است که یک چشم انداز برای نام تجاری باعث تشویق رفتارهای بخصوصی می گردد.
در مورد اینکه چگونه آن نام تجاری می خواهد یک آینده بهتری را رقم بزند، تحقق یافتن این چشم انداز به عواملی بستگی دارد از جمله فرهنگ سازمان و کارکنانی که به ارزش های مشخصی اعتقاد داشته باشند و مدیرانی که در مورد وضعیت بازار شرکت خود و چگونگی توسعه نام تجاری مورد نظر، دارای ذهنیت مشترکی باشند. (لیزلی و چرناتوری 2003)
زیر بنای همه این عوامل، یک درک روشن در بین کارکنان در مورد انواع روابطی است که آن ها باید با یکدیگر، با مشتریان و با سایر ذی نفعان، به منظور عملی نمودن ارزش های نام تجاری، داشته باشند، تشکیل می دهد. اگر یک شکل واحد از رفتار درون سازمانی وجود داشته باشد، سازمان با اطمینان بیشتری می تواند نام تجاری خود را با استفاده از یک برنامه ترفیعی که آن نام تجاری را به شکلی که برای ذی نفعان مطلوب باشد، متمایز می سازد، به آن ها عرضه کند .

ثبت انواع شرکت های تجاری :
هر شرکت تجارتی زمانی معتبر است و از نظر قانونی رسمیت دارد که به ثبت رسیده باشد که درباره ی ثبت شرکت های تجارتی در حال حاضر با قوانین بشرح ذیل مواجه هستیم:

• شرکت سهامی عام

شرکتی است که موسسین آن مکلفند برای تامین قسمتی از سرمایه آن به مردم مراجعه کنند.حداقل سرمایه برای تاسیس شرکت سهامی عام پنج میلیون ریال بوده و تعداد موسسین آن نیز باید حداقل پنج نفر باشند هزینه پلمپ دفاتر ( مواد 4، 5 ، و 107 ل.ا.ق.ت ) مراجعه به عامه از طریق پذیره نویسی صورت می گیرد.

• شرکت سهامی خاص

شرکتی است که کلیه سرمایه آن منحصراَ توسط خود موسسین تامین می شود، حداقل سرمایه شرکت سهامی خاص یک میلیون ریال بوده و موسسین نیز نباید از سه نفر کمتر باشند ( مواد 3 و 4 و 5 ل.ا.ق.ت) مسئولیت مدنی سهامدار در مقابل قروض و دیون شرکت محدود به مبلغ اسمی سهمی است که سهامدار در شرکت سهامی سرمایه گذاری کرده است.( ماده 1 ل.ا.ق.ت)

• شرکت تضامنی

شرکت هایی هستند که برای امور تجاری، و تحت اسم مخصوصی بین دو یا چند نفر تشکیل می شوند.شرکاء در مقابل دیون و قروض شرکت مسئولیت شخصی، نامحدود و تضامنی دارند.در شرکت تضامنی، قید نام یکی از شرکاء به دنبال نام شرکت ضروری می باشد؛ مثل شرکت تضامنی داوود و شرکاء و این امر به خاطر اهمیت شخصیت شرکاء و جلب اعتماد ثالث می باشد.( موارد 116، 117 و 124 ق.ت)

• شرکت با مسئولیت محدود

شرکت با مسئولیت محدود،از رایج ترین شرکت های بازرگانی در کشور ما می باشد و عمدتاَ بین اعضای یک خانواده یا افراد فامیل و یا دوستان و آشنایان تشکیل می گردد
شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای انجام امور تجاری تشکیل می شود.مسئولیت شریک در مقابل قروض و دیون شرکت به میزان سهم الشرکه ای است که شخص در شرکت سرمایه گذاری کرده است.فرق این شرکت با شرکت های سهامی در این است که در شرکت با مسئولیت محدود به هیچ وجه سهم الشرکه صادر نمی شود و جز با رضایت عده ای از شرکاء که سه چهارم سرمایه متعلق به آن ها باشد قابل نقل و انتقال نیست.ولی در شرکت های سهامی، سهام منتشر گردیده و نیز قابل نقل و انتقال می باشد.در شرکت با مسئولیت محدود در صورت پیش بینی در اساسنامه، با فوت ، حجر ، ممنوعیت قانونی یا قضایی یکی از شرکاء شرکت منحل می شود ولی در شرکت های سهامی عام و خاص در چنین شرایطی شرکت به حیات خود ادامه می دهد.

• شرکت نسبی

شرکتی است که برای انجام امور تجاری، تحت نام مخصوص بین دو یا چند نفر تشکیل می شود و مسئولیت هر یک از شرکاء به نسبت آورده یا سرمایه ای است که در شرکت دارد.( ماده 183 ق.ت)

• شرکت مختلط غیر سهامی

شرکتی است که برای امور تجاری، تحت نام مخصوص بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود تشکیل می شود.مسئولیت شرکای ضامن، تضامنی، نامحدود و شخصی است ولی مسئولیت شرکای با مسئولیت محدود به میزان سرمایه ای است که هر شریک در شرکت سرمایه گذاری کرده است.در این نوع شرکت، سهم الشرکه قابل نقل و انتقال نبوده و شرکت با فوت یا حجر یا ممنوعیت قضایی هر یک از شرکا اصولاَ منحل می گردد.

• شرکت مختلط سهامی

شرکت هایی هستند که تحت نام مخصوص بین یک یا چند شریک ضامن و یک یا چند نفر سهامدار تشکیل می شوند.مسئولیت شریک یا شرکای ضامن تضامنی، نامحدود و شخصی است و مسئولیت سهامدار یا سهامداران در این نوع شرکت محدود به مبلغ اسمی سهامی است که هر یک از آنان در شرکت دارند.در این نوع شرکت ها سهام سهامداران قابلیت نقل و انتقال داشته و با فوت یا حجر یا ممنوعیت قانونی سهامدار شرکت منحل نمی شود.( مواد 162 و 163)

• شرکت تعاونی

این نوع شرکت ها به منظور رفع نیازمندی های مشترک اعضاء تشکیل و مسئولیت هر یک از سهامداران در مقابل قروض و دیون شرکت محدود به مبلغ اسمی سهم یا سهامی است که سهامدار در شرکت تعاونی دارا می باشد.در حال حاضر قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران مصوب شهریور 1370 بر فعالیت های شرکت تعاونی حاکمیت دارد.
برای ثبت انواع شرکت ، اظهارنامه ی ثبت و تقاضانامه ثبت شرکت باید بر اساس قانون و آئین ثبت شرکت تقدیم گردد و برای انجام این امر اوراق چاپی مخصوص به وسیله اداره ثبت شرکت ها تهیه و تنظیم شده که متقاضی ثبت شرکت آن ها را در دو نسخه تنظیم و تسلیم مرجع ثبت می نماید.
بر اساس ماده 196 قانون تجارت:اسناد و نوشتجاتی که برای ثبت شرکت لازم است و در نظامنامه وزارت عدلیه معین شده است به شرح ذیل می باشد:
1- شرکت نامه حاوی مشخصات شرکت
2- اساسنامه
3- صورت جلسه مجمع عمومی
4- صورت جلسه انتخاب مدیران و قبولی آن ها
پس از فراهم نمودن اسناد فوق، به سامانه اداره ثبت شرکت ها مراجعه نمایید. امروزه در پی تحولاتی که در رابطه با نحوه ی ثبت شرکت ها بوجود آمده،ثبت شرکت ها در اداره ثبت از طریق سامانه ی اینترنتی http:irsherkat.ssaa.ir به طور غیر حضوری انجام می گیرد.علاوه بر آن می توان کلیه اطلاعات مربوط به چگونگی تنظیم درخواست ها و مدارک مورد لزوم بخشنامه ها و شیوه نامه های اجرایی ثبت شرکتها و اطلاع رسانی های آتی را نیز از طریق پایگاه اطلاع رسانی ثبت شرکت ها به آدرس http:sherkat.ssaa.ir رصد و پیگیری نمود.
بدین ترتیب،برای ثبت شرکت به صورت آنلاین پس از ورود به سامانه ی http:irsherkat.ssaa.ir به قسمت (پذیرش درخواست ثبت شرکت) مراجعه نمایید و اطلاعات خواسته شده را تکمیل کنید.
_درج مشخصات اولیه متقاضی
درج مشخصات متقاضی، از اقدامات اولیه جهت طی نمودن روند ثبت شرکت از طریق اینترنت می باشد.اولین کاری که باید انجام داد این است که تعداد اعضای شرکت و سهامداران آن با توجه به نوع فعالیت مبتنی بر نوع شرکت مشخص شود.
سایر اطلاعاتی که می بایست در سامانه درج گردد عبارت است از :
اطلاعات شرکت _
شناسه ملی شرکت را باید در این قسمت وارد کرد. در مواردی هم که شناسه ی ملی را شخص در اختیار ندارد می توان شماره ثبت را وارد نمود. منظور از شماره ثبت شرکت، شماره ای است که در زمان ثبت به شرکت اختصاص می دهند. بعد از وارد نمودن شماره ملی یا شماره ثبت نوع شرکت را باید مشخص نمود. به عنوان مثال ( شرکت سهامی خاص، با مسؤلیت محدود، نسبی یا تضامنی ....)
_اطلاعات جلسه
در این مرحله نوع صورتجلسه مشخص می گردد.( مجمع عمومی سالیانه، مجمع عمومی عادی، یافوق العاده)
نصاب جلسه باید تعیین گردد که آیا با حضور کلیه اعضای شرکت تشکیل شده ویا اکثریت اعضا در آن شرکت داشته اند.
نام، نام خانوادگی، شماره ملی، شماره همراه متقاضی را برای اطلاع رسانی باید وارد نمود.
سمت متقاضی نیز مبنی بر اینکه متقاضی اصیل است ویاعنوان وکیل را دارد مشخص گردد.
در قسمت مربوط به اطلاعات جلسه تاریخ و ساعت شروع وپایان جلسه را نیز باید تکمیل نمود و چنانچه در طول یک روز چند جلسه برگزار شود باید تقدم و تأخر ساعات جلسات با دقت وارد شود.
نام، نام خانوادگی سمت امضا کننده دفتر مشخص گردد.
وضعیت توکیل امضاکننده نشان می دهد حق وکیل اعطا شده یا نه که باید در اینجا معلوم گردد.
وارد نمودن کد پستی شرکت_
_تصمیمات جلسه:
تصمیمات اتخاذ شده در جلسه باید وارد شود.
تصمیم را از فهرست نوع تصمیم انتخاب می نماییم.
چنانچه در یک جلسه چند تصمیم گرفته شود باید همگی در صورتجلسه آورده شود.
نام های درخواستی:_
چنانچه موضوع تغییر نام در جلسه مطرح شود باید اطلاعات این قسمت را تکمیل نمود.
بر اساس اولویت و ترتیب اسامی پنج نام پیشنهادی را مشخص نمایید.(به اولویتهای بالاتر ترتیب اثر داده می شود).
در انتخاب نام شرکت نکات ذیل حائز اهمیت است :
_اسامی انتخابی برای شرکت باید دارای 3 سیلاب(اسم خاص) باشد.
_اسامی انتخابی باید دارای معنی در فرهنگ دهخدا باشد.
_لاتین نباشد.
_نام های انتخابی مخالف موازین شرعی نباشد و با شئونات انقلاب اسلامی ایران منافات نداشته باشد.
_تکراری نباشد و قبلاَ ثبت نشده باشد.(برای آگاهی از تکراری نبودن نام شرکت می توانید با ورود به پایگاه اطلاعاتی شناسه ملی اشخاص حقوقی کشور به نشانی http://www.ilenc.ir از نام پیشنهادیتان استعلام بگیرید.)
_دارای اسم خاص باشد.
_از اعداد بصورت ریاضی استفاده نشود بلکه بصورت حروف نوشته شود.
_ در انتخاب نام شرکت،بهتر آن است که قلمرو مکانی را لحاظ نکنید. چرا که ممکن است بخواهید شهرتان را و یا فعالیتتان را گسترش دهید .در هر صورت،نام محل در اسم شرکت تنها در صورتی مورد تایید اداره ثبت قرار می گیرد که شرکت حاضر در همان حوزه ثبتی به ثبت برسد.
_موارد مشخصی وجود دارد که نباید جزء اسامی اضافه شده به عناوین شرکت باشد.من جمله موارد زیر:
ملی- ایران- ملت- کشور- انتظام- نظام- نفت- پتروشیمی- دادگستر- بنیاد- سازمان- مرکز- بهزیست- بانک- بسیج-جهاد-آسانسور-آژانس-ایثار-ایثارگران-شاهد-شهید-آزاده-جانبازان-تکنو-فامیلی-فیلتر-نیک-باور-میکروبرد-تست-استار-تک-مدرن-پیک-امنیت-کارواش-کارواش-فانتزی-شهروند-اقتصاد-میهن-جوانان-ایمان-دکوراسیون-هدف-سپاه- تکنیک-دیتا- تک نو- تکنولوژی- اورست- مونتاژ- ونوس- دفتر- ایتال- بیو- کنترل- متریک- مترلژی
درج اشخاص جلسه و سمت آن ها_
اعضای حاضر در جلسه مشخص می شوند.
سمت شخص در جلسه ملاک قرار می گیرد.
مشخصات شخص شامل ( نوع شخص، نام شخص، نام خانوادگی شخص، شماره ملی و نام پدر) وارد می شود.
شماره ملی شخص ایرانی وشماره گذرنامه شخص غیر ایرانی وارد می گردد.
نام شخص، شناسه ملی، و شماره ثبت شخص حقوقی درج می شود.
ارتباط اشخاص جلسه:_
نماینده یا وکیل بودن شخص در جلسه در این قسمت وارد می شود.
در صورت نمایندگی، نوع آن مشخص شود که وکیل است، وصی است یا قیم..
سپس موکل تعیین می گردد.
تأیید مدارک مورد نیاز:
مدارکی که جهت تغییرات شرکت لازم است باید در این قسمت تأیید شود.
متن صورتجلسه:
دریافت متن پیشنهادی رایانه یا تایپ متن صورتجلسه انجام میشود.
پذیرش نهایی:
بعد از پذیرش اینترنتی از طریق سامانه و اخذ تأییدیه پذیرش، متقاضیان باید نسخه های اصلی صورتجلسات تنظیمی و ضمایم آنها را به همراه کپی شناسنامه و کارت ملی افراد حاضر در جلسه و وکالتنامه وکیل و یک نسخه از برگه را پست نمایند.ارسال صورتجلسه مکانیزه به ثبت شرکتها و تأیید پذیرش به عنوان آخرین مرحله جهت ثبت تغییرات اینترنتی شرکت می باشد.
پس از پست مدارک به اداره ثبت شرکت ها ، بارکدی از طرف اداره پست به شخص ارائه می گردد تا نسبت به درج آن در قسمت مربوطه در سامانه اقدام گردد.
لازم به ذکر است در صورتی که تا حداکثر 24 ساعت پست مدارک بارکد کدپستی در سامانه درج نگردد عیناَ عودت می گردد.پس از ارسال مدارک و درج بارکد در سامانه می بایست نسبت به پیگیری وضعیت ثبت شرکت در سامانه اقدام نمود. معمولاَ تا 48 ساعت پس از ارسال مدارک وضعیتی که در سامانه قید می گردد همان ارسال مدارک می باشد. پس از این وضعیت چنانچه مدارک توسط داده آماری تایید گردد پرونده در وضعیت ارجاع به کارشناس قرار می گیرد. این وضعیت برای پرونده ممکن است تا دو هفته و یا بیشتر ( با توجه به حوزه ثبتی و تعداد پرونده های موجود ) به طول انجامد.
پس از بررسی کارشناس پرونده ممکن است 3 اتفاق بیفتد :
1-رد پرونده ثبت شرکت
در این صورت پرونده ثبت شرکت دارای ایرادی است که قابل حل نمی باشد و کلیه مراحل ثبتی می بایست از اتبدا از سر گرفته شود .
2- نقض پرونده ثبت شرکت
در این صورت پروننده دارای ایراداتی است که ممکن است قابل رفع باشد ، در این حالت می بایست ایرادات پرونده را دقیقاَ رفع نموده و توسط پاکت های مخصوص رفع نقص به اداره ثبت شرکت ها فرستاد تا پس از طی مراحل مخصوص به خود رفع نقص انجام گیرد و پرونده ثبت گردد.
3- ارسال شده برای صدور آگهی
در صورت کامل بودن مدارک تقدیمی ، کارشناس اداره ثبت شرکت ها اقدام به تهیه پیش نویس آگهی ثبت نموده و به متقاضیان ثبت یا یکی از شرکا یا وکیل رسمی شرکت تحویل می دهد.سپس امضایی دال بر " ثبت با سند برابر است " از شرکا یا وکیل رسمی شرکت اخذ می گردد.سپس دو نسخه آگهی به امضای رییس اداره رسیده و یک نسخه از تمامی مدارک در پرونده شرکت ، ضبط و نسخه دوم جهت نگهداری در شرکت به متقاضی داده می شود و این سند " سند ثبت شرکت " است.
با توجه به ماده 6 نظامنامه قانون تجارت ، وزارت عدلیه و ماده 197 قانون تجارت در ظرف مدت یک ماه از تاریخ ثبت شرکت ، باید خلاصه شرکت نامه و منضمات آن ، توسط اداره ثبت در روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران و یکی از جراید کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت به خرج خود شرکت ، منتشر گردد.

به موجب قانون، علامت تجاری یا برند قابل نقل و انتقال است. هزینه پلمپ دفاتر امکان خرید برند باعث می گردد که دیگر برندهایی که از سوی مالکانشان بدون استفاده باقی مانده است ، تا زمان اتمام مهلت راکد نمانند و با انتقال به شخص دیگر شرایط استفاده مجدد از آن ها فراهم گردد. از سویی دیگر ، بسیاری از شرکت ها بر نام های برندهای ایجاد شده تاکید دارند. چرا که ، با توجه به دو بعد "آگاهی از برند" و بعضاَ "شهرت برند" خرید برندهای ایجاد شده از لحاظ هزینه و زمان، مقرون به صرفه تر به نظر می رسد.
انتقال برند یا اجازه استفاده از برند به دیگری در صورتی در ایران اعتبار دارد که انتقال برند یا حق استفاده از آن در ایران به ثبت برسد. تقاضای انتقال به موجب اظهارنامه ای به عمل خواهد آمد که در آن شماره ثبت علامت در ایران و نام و اقامتگاه و تابعیت مالک جدید و نام و نشانی نماینده قانونی او در ایران ذکر می شود و علاوه بر آن مدارک قانونی انتقال و وکالت نامه و تصدیق ثبت علامت در ایران باید ضمیمه اظهارنامه گردد. اداره ثبت بعد از ثبت، انتقال را در ظهر تصدیق ثبت درج نموده و تصدیق ثبت را به صاحب جدید علامت مسترد می دارد.

مدارک مورد نیاز جهت نقل و انتقال برند

1.تمامی مدارک ثبت برند شامل روزنامه آگهی تقاضا، گواهینامه ثبت برند، آگهی رسمی
2.کارت ملی و شناسنامه مالک قدیم
3.کارت ملی و شناسنامه مالک جدید
4.مدارک دال بر رشته فعالیت برای مالکیت جدید برند
5.صلح نامه تنظیم شده در دفتر خانه اسناد رسمی بعد از اخذ نامه های مربوط به استعلام نقل و انتقال برند
6.شماره اظهارنامه، شماره ثبت برند و رمز ورود به سامانه
7. انتقال قهری علامت با رعایت مقررات توسط ورثه و با ارائه رونوشت مصدق گواهی انحصار وراثت با تعیین سهم الارث به ثبت می رسد.
8.مدارک نمایندگی قانونی، (در صورت وجود)
9.رسید مربوط به پرداخت هزینه ها

مراحل خرید برند تجاری

1-انتخاب برند مورد نظر
2-استعلام برند از اداره مالکیت صنعتی (در هنگام انتقال برند، می بایست به مدت اعتبار گواهی ثبت توجه شود که منقضی نشده باشد)
3- حضور فروشنده و خریدار در دفتر خانه جهت تنظیم سند صلح
4-تنظیم سند و انتقال کامل برند به خریدار
5- انتشار آگهی انتقال علامت در روزنامه رسمی کشور

مراحل فروش برند تجاری

1.مراجعه به دفتر خانه اسناد رسمی برای تنظیم سند صلح علامت تجاری و امضاء صلحنامه انتقال قطعی نام تجاری در دفتر خانه اسناد رسمی
2.استعلام دفتر خانه از اداره مالکیت صنعتی جهت احراز سابقه ثبت و صحت نام تجاری مورد نظر
3.انتشار آگهی انتقال علامت در روزنامه رسمی کشور
وفق ماده 139 آیین نامه ثبت علایم و اختراعات ، در درخواست کتبی برای ثبت انتقال باید نکات ذیل صریحاَ قید شود.
1- شماره و تاریخ ثبت علامت در ایران
2- اسم و نشانی و تابعیت منتقل الیه (مالک جدید) یا نماینده قانونی وی در صورت وجود
3- در صورت انتقال جزیی، بیان کالاها و خدماتی که علامت نسبت به آن ها منتقل شده است.

قیمت فروش برند

برندهایی که تازه ثبت شده اند و برای خرید و فروش آنها اقدام می گردد بیشتر با توجه به تعداد طبقات و کالاها و همچنین نوع کلمه و یا طراحی آن ارزش گذاری می گردند.اما برندهایی که سابقه مصرف و حضور در بازار را دارند، جهت فروش برند نیاز به قیمت گذاری توسط کارشناس دادگستری دارند.

• وظایف و اختیارات مجمع عمومی فوق العاده

وظایف مجمع عبارت است از : " افزایش سرمایه ، کاهش سرمایه ، تغییرات اساسنامه ، اخذ کارت بازرگانی فوری انحلال شرکت قبل از موعد و یا تغییر نوع شرکت "

• افزایش سرمایه

حدود اختیارات مجمع عمومی فوق العاده در مورد افزایش سرمایه :
افزایش سرمایه از نظر حقوقی وقتی صورت می گیرد که سرمایه شرکت تماماَ تادیه شده باشد که این افزایش به چهار صورت تحقق می یابد :
- افزایش سرمایه از طریق پرداخت مبلغ اسمی سهم به نقد
- به وسیله تبدیل سود تقسیم نشده یا اندوخته یا عواید حاصله از اضافه ارزش سهام به سرمایه شرکت
- به صورت تبدیل مطالبات نقدی حال شده اشخاص از شرکت به سهام جدید
- بالاخره با تبدیل اوراق قرضه به سهام
مجمع عمومی فوق العاده می تواند به هیات مدیره اختیار دهد که در ظرف مدت معینی که از 5 سال تجاوز ننماید ، سرمایه شرکت را تا میزان مبلغ معینی به یکی از طرق مندرج در ماده 159 (ل. ا. ق. ت ) افزایش دهد . ( مواد 161 و 162 ل. ا. ق. ت) . این تفویض اختیار به هیات مدیره به طور استثناء است ، زیرا افزایش سرمایه در صلاحیت اصلی مجمع عمومی فوق العاده می باشد.
1-افزایش سرمایه از طریق پرداخت مبلغ اسمی سهم به نقد
شرکت سهامی برای ادامه کار و فعالیت تجاری خود از طریق فراهم ساختن سرمایه ضروری مبادرت به انتشار سهام جدید عادی می نماید و چنین اقدامی در صورتی نتیجه بخش خواهد بود که شرکت از اعتبار کافی برخوردار باشد والا اگر شرکت متحمل زیان شد و ذخائر خود را نیز مصرف کرده باشد ، اصلح است که به عوض سهام عادی جدید مبادرت به صدور سهام ممتازه و یا اوراق قرضه بنماید.
بدیهی است اگر شرکت اطمینان از فروش سهام عادی جدید خود داشته باشد در این صورت نه امتیازی به سهامداران جدید خود می دهد و نه بار مالی پرداخت بهره اوراق قرضه را در مواعد معین تحمل می نماید.
ارزش اسمی سهام جدید که منتشر می گردد باید مساوی با بهای اسمی سهام قدیم باشد ، زیرا برابر ماده 32 ( ل. ا. ق. ت) مبلغ اسمی سهام و همچنین قطعات سهام در صورت تجزیه باید متساوی باشد. بدین ترتیب ارزش اسمی کلیه سهام شرکت ، در طول مدت حیات شرکت ، چه در بدو تاسیس و چه به هنگام انتشار سهام جدید به علت افزایش سرمایه و چه در صورت تجزیه سهام به قطعات باید متساوی باشد.
منظور از اضافه ارزش هر سهم که در ماده 160 ( ل. ا. ق. ت) اشاره گردیده ، مبلغی علاوه بر مبلغ اسمی هر سهم است که شرکت می تواند به مناسبت افزایش از پذیره نویسان مطالبه نماید و علت چنین مطالبه ای هم این است که سهامداران قدیم شرکت متضرر نشوند.
در مورد پاسخ به این سوال که آیا جمع اضافه ارزش های دریافتی شرکت از پذیره نویسان جزو سرمایه شرکت محسوب می شود و یا می توان آن ها را در ردیف منافع و ذخائر شرکت منظور نمود ، ماده 160 (ل. ا. ق. ت) اختیار اتخاذ تصمیم را به شرکت محول نموده و می گوید : " شرکت می تواند از عواید حاصله از اضافه ارزش سهام فروخته شده را به اندوخته منتقل سازد یا نقداَ بین صاحبان سابق تقسیم کند یا در ازاء آن سهام جدید به صاحبان سهام سابق بدهد. "
بر طبق ماده 166 (ل. ا. ق. ت ) حق تقدم صاحبان سهام قدیم پیش بینی شده است که می گوید : " در خرید سهام جدید صاحبان شرکت به نسبت سهامی که مالکند حق تقدم دارند و این حق قابل نقل و انتقال است ، مهلتی که طی آن سهامداران می توانند حق تقدم مذکور را اعمال کنند ، کم تر از 60 روز نخواهد بود . این مهلت از روزی که برای پذیره نویسی تعیین می گردد شروع می شود ".
مجمع عمومی فوق العاده می تواند به هنگام تصویب افزایش سرمایه از طریق فروش سهام ، حق تقدم سهامداران را نسبت به پذیره نویسی تمام و یا قسمتی از سهام جدید از آنان سلب نماید ، مشروط بر آنکه چنین تصمیمی پس از قرائت گزارش هیات مدیره و بازرس و بازرسان شرکت اتخاذ گردد والا تصمیم مزبور باطل خواهد بود . ( ماده 167 ل. ا. ق. ت)
در صورتی که حق تقدم در پذیره نویسی سهام جدید از سهامداران سابق سلب شده ، یا صاحبان سهام از حق تقدم خود در ظرف مدت مقرر استفاده ننمایند ، تمام یا باقیمانده سهام جدید ، حسب مورد ، عرضه شده و به متقاضیان فروخته خواهد شد. ( ماده 172 ل. ا. ق. ت)
بر طبق ماده 171(ل. ا. ق. ت) گواهینامه حق خرید سهامی که صاحبان سهام حق تقدم در خرید آن را دارند باید شامل نکات ذیل باشد :
_ نام و شماره ثبت مرکز اصلی شرکت
_ مبلغ سرمایه فعلی و نیز مبلغ افزایش سرمایه شرکت
_ تعداد و نوع سهامی که دارنده گواهینامه حق خرید آن را دارد با ذکر مبلغ اسمی سهم و حسب مورد مبلغ اضافه ارزش آن
_ نام بانک و مشخصات حساب سپرده ای که وجوه لازم باید در آن پرداخته شود.
_ مهلتی که طی آن دارنده گواهینامه می تواند از حق خرید مندرج در گواهینامه استفاده کند.
گواهینامه مذکور باید لااقل به امضای دو نفر که به موجب مقررات اساسنامه تعیین می شود ، برسد.
شرکت سهامی عام باید قبل از عرضه سهام جدید جهت پذیره نویسی مردم ، ابتدا طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام جدید برای افزایش سرمایه را به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم و رسید دریافت نماید ، که اعلامیه مزبور الزاماَ باید به امضای مجاز شرکت رسیده باشد و نیز شامل نکات مقرر در مواد 174 و 177 (ل. ا. ق. ت) باشد ، سپس مراجع ثبت شرکت ها پس از بررسی طرح اعلامیه مزبور و ضمایم مربوط ، اجازه انتشار آن را صادر می نماید و شرکت ، اعلامیه پذیره نویسی سهام افزایش سرمایه را باید علاوه بر روزنامه کثیرالانتشار که آگهی های شرکت در آن منتشر می گردد، لااقل در دو روزنامه کثیرالانتشار دیگر آگهی نماید و نیز در آگهی مزبور باید تاریخ شروع پذیره نویسی سهام افزایش سرمایه و تاریخ خاتمه آن که مجموعاَ نباید کمتر از 2 ماه باشد قید شود.
حال اگر مقدار سهام خریداری شده ، بیشتر از کل سهم تعیین شده برای افزایش سرمایه باشد ، هیات مدیره باید نسبت به تعدیل سهام مذکور با تعیین تعداد سهام هر خریدار ، دستور استرداد وجه سهام اضافه خریداری شده را به بانک مربوط صادر نماید . ( ماده 881 ل. ا. ق. ت)
مطابق ماده 82 (ل. ا. ق. ت) و ماده 76 همان قانون ، اگر قسمتی از افزایش سرمایه به صورت غیر نقدی تادیه شود ، باید بدواَ آورده های غیر نقدی ، طبق نظر کتبی کارشناس رسمی وزارت دادگستری ارزیابی گردد و گزارش مربوط به ارزیابی آورده های غیر نقدی در اختیار مجمع عمومی فوق العاده قرار گیرد. اگر آورده های غیر نقدی یا مزایایی که مطالبه شده مورد تصویب مجمع عمومی فوق العاده قرار نگیرد ، دومین جلسه مجمع اخیر که حد نصاب آن حضور بیش از نصف پذیره نویسان هر مقدار سهام جدید و صاحبان سهام شرکت می باشد ، به فاصله مدتی که از یک ماه تجاوز ننماید تشکیل می شود و در فاصله دو جلسه مذکور ، صاحبان آورده های غیر نقدی که آورده آن ها مورد تصویب واقع نشده ، می توانند تعهد غیر نقدی خود را به تعهد نقدی تبدیل و مبلغ معادل آن را پرداخت کنند و همچنین کسانی که مزایای مورد مطالبه آنان از طرف مجمع عمومی فوق العاده پذیرفته نشده است در صورت تمایل می توانند از مزایای مزبور انصراف حاصل و در شرکت باقی بمانند.
در شرکت سهامی خاص ، قانونگذار تشریفات کم تری برای افزایش سرمایه از طربق صدور سهام قایل شده است. به منظور ثبت افزایش شرکت مزبور فقط تسلیم اظهارنامه به ضمیمه مدارک مندرج در ماده 183 ناظر به ماده 169 (ل. ا. ق. ت ) کافی خواهد بود.
برای افزایش سرمایه در شرکت سهامی خاص از طریق فروش سهام جدید ، مجمع عمومی فوق العاده باید بنا به پیشنهاد هیات مدیره و پس از قرائت گزارش بازرس یا بازرسان شرکت در این مورد مراتب را تصویب نماید.
در صورتی که سلب حق تقدم در پذیره نویسی سهام جدید ، از بعضی سهامداران به نفع بعضی دیگر انجام پذیرد ، صاحبان سهامی که سهام جدید برای تخصیص به آنان در نظر گرفته شده است ، حق شرکت در اخذ رای درباره سلب حق تقدم مورد بحث ندارند و درحد نصاب رسمیت جلسه و اکثریت برای اتخاذ تصمیم نیز آرای آنان به حساب نخواهد آمد و همچنین مهلتی که طی آن صاحبان سهام می توانند حق تقدم خود را در خرید سهام جدید به مناسبت افزایش سرمایه شرکت اعمال کنند، حداقل 60 روز خواهد بود و این مهلت از روزی که برای پذیره نویسی تعیین می گردد شروع می شود. ( مواد 166 ، 167 و 168 ل. ا. ق. ت)
شرکت سهامی خاص نمی تواند در اساسنامه خود اختیار افزایش سرمایه را برای هیات مدیره تفویض نماید و ضمناَ مادامی که سرمایه شرکت کلاَ تادیه نشده باشد ، افزایش سرمایه مجاز نخواهد بود . ( مواد 164 و 165 ل. ا. ق. ت)
2- افزایش سرمایه به وسیله تبدیل سود تقسیم نشده یا اندوخته یا عواید حاصله از اضافه ارزش سهام به سرمایه شرکت
سود قابل تقسیم عبارت است از سود خالص در هر سال مالی منهای زیان های سال های مالی قبل و اندوخته ها ( اختیاری ، مالیاتی ، قانونی ) و حسب مورد به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده ، منهای پاداش اعضای موظف هیات مدیره با در نظر گرفتن شرایط مقرر در ماده 241 ( تلفیقی از مواد 238 و 239 و 241 ل. ا. ق. ت)
اگر شرکت بخواهد سود تقسیم نشده یا اندوخته و یا عواید حاصله از اضافه ارزش سهام را تبدیل به سرمایه بنماید ( بند 3 از ماده 158 ل. ا. ق. ت) ، در چنین حالتی شرکت با استفاده از منابع مالی مربوط از یک نوع خود کفایی برخوردار می باشد و چون سهامداران شرکت هیچ گونه مبلغ جدیدی از بابت افزایش سرمایه مذکور پرداخت نمی نمایند ، لذا توزیع اوراق تعهد سهام بین صاحبان سهام ، از طرف شرکت برای پذیره نویسی و به طریق اولی ، انتشار اعلامیه و آگهی مربوط به پذیره نویسی الزامی نخواهد بود.
مطابق تبصره 2 از ماده 158 ( ل. ا. ق. ت) انتقال اندوخته قانونی به سرمایه ممنوع شده است و این امر شاید به منظور تضمین بیشتر مطالبات اشخاص ثالث از شرکت بوده است ، ولی عملاَ اگر اندوخته های قانونی به سرمایه منتقل شود ، موجب افزایش سرمایه شرکت خواهد بود و چنین اقدامی به نفع طلبکاران شرکت می باشد نه به ضرر آنان ، گرچه ممکن است اندوخته مذکور با صدور سهام جدید مجانی بین سهامداران تقسیم گردد. در صورتی که کلیه صاحبان سهام با افزایش مبلغ اسمی سهام شرکت موافق باشند در این صورت سهام سابق شرکت باطل و به عوض آن ها سهام جدید با مبلغ اسمی بیشتر تعیین شده از طرف شرکت صادر می گردد.
مطابق ماده 188 ( ل. ا. ق. ت) در موردی که افزایش سرمایه از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود صورت گیرد ، کلیه افزایش سرمایه باید نقداَ پرداخت شود.
افزایش سرمایه شرکت موجب بالا رفتن اعتبار آن در مقابل اشخاص طرف قرارداد با شرکت بالاخص با بانک ها و موسسات مالی معتبر می گردد.
در صورتی که شرکت ذخائر قابل تقسیم و یا اضافه ارزش سهام فروخته شده را بدواَ بین صاحبان سهام تقسیم و سپس مبادرت به صدور سهام جدید با پرداخت مبلغ اسمی بنماید ، کاری بیهوده و عبث خواهد بود ، زیرا حتی در صورتی که سهامداران شرکت پس از دریافت سود متعلقه به خود ، مجدداَ آن ها را صرف خرید سهام جدید شرکت بنمایند ، شرکت ناچار خواهد بود برای پذیره نویسی سهام جدید تشریفات قانونی که مستلزم هزینه و اتلاف وقت است انجام دهد.
مجمع عمومی فوق العاده می تواند راساَ مبادرت به افزایش سرمایه نماید یا این کار را به هیات مدیره محول می کند ، در هر حال هیات مدیره مکلف است در هر نوبت پس از عملی ساختن افزایش سرمایه حداکثر مدت یک ماه مراتب را ضمن اصلاح اساسنامه در قسمت راجع به میزان سرمایه ثبت شده شرکت ، جهت ثبت به مرجع ثبت شرکت ها اعلام کند تا پس از انجام تشریفات ثبت ، نتیجه جهت اطلاع عموم آگهی شود . ( مواد 161 و 162 و 163 ل. ا. ق. ت)
3- تبدیل مطالبات نقدی حال شده اشخاص از شرکت به سهام جدید
مطابق ماده 185 ( ل. ا. ق. ت) مجمع عمومی فوق العاده اختیار دارد از طریق تبدیل مطالبات نقدی حال شده طلبکاران شرکت به سهام جدید ، سرمایه شرکت را افزایش دهد و این در صورتی است که شرکت در فروخته شدن سهام جدید خود تردید داشته باشد زیرا طلبکاران شرکت حاضر نمی شوند بدون کسب امتیازاتی از قبیل سلب حق تقدم خرید سهام جدید از بعضی و یا کل سهامداران شرکت ، به تبدیل مطالبات حال شده خود به سهام مذکور مبادرت نمایند، مگر اینکه شرکت از نظر مالی ، وضع موفقیت آمیزی داشته باشد .
با توجه به ماده 185 ( ل. ا. ق. ت) ملاحظه می گردد که برای تبدیل مطالبات نقدی حال نشده اشخاص به سهام جدید به علاوه بر اتخاذ تصمیم مجمع مزبور ، تمایل طلبکاران در تبدیل مطالبات حال شده آنان به سهام جدید، الزامی می باشد.
حال باید دید که آیا بین دین شرکت و دین طلبکار شرکت که پس از خرید سهام جدید ایجاد می شود ، تهاتر حاصل خواهد شد یا خیر ؟
مطابق ماده 188 ( ل. ا. ق. ت) که اشاره ای به تهاتر نموده است ، کلیه افزایش سرمایه از طریق مذکور باید نقداَ پرداخت شود و به هنگام پذیره نویسی تمام سهام جدید ، بر حسب مورد کلاَ پرداخت یا تهاتر شود.
با توجه به اینکه تهاتر قهری مندرج در ماده 295 قانون مدنی ایران نمی تواند در این مورد مصداق داشته باشد ، اگر طرفین با رعایت مواد 298 و 299 قانون مذکور در شرایط تهاتر توافق نمایند ، آیا بین دیون تهاتر حاصل می شود یا خیر ؟
مجمع عمومی فوق العاده که تبدیل مطالبات حال شده اشخاص را به سهام جدید برای افزایش سرمایه تصویب نموده و طلبکار نیز به این امر رضایت داده است ، تصور نمی شود که به حقوق اشخاص ثالث لطمه وارد شده باشد ، مگر اینکه این شرکت به نفع اشخاص اخیر توقیف شود.
اگر طلبکار شرکتی ورقه تعهد سهام جدید شرکت مزبور را به منظور تبدیل مطالبات خود به سهام پذیره نویسی نماید ، آیا اشخاص ثالث می توانند قبل از به ثبت رسیدن افزایش سرمایه ، دیون شرکت به طلبکار مزبور را تامین یا توقیف نمایند؟
مطابق ماده 184 ( ل. ا. ق. ت) وجوهی را که به حساب افزایش سرمایه پرداخت می شود و باید در حساب سپرده مخصوص نیز نگاهداری شود قابل تامین و توقیف و انتقال به حساب های شرکت نیست ، مگر اینکه افزایش سرمایه شرکت مزبور در مرجع ثبت شرکت ها به ثبت رسیده باشد.
ورقه تعهد سهم مذکور ، در مورد شرکت های سهامی عام باید مشتمل بر نکات مندرج در ماده 186 ( ل. ا. ق. ت) ناظر به ماده 179 همان قانون باشد و همچنین شرکت مکلف است برای به ثبت رسانیدن افزایش سرمایه با تبدیل مطالبات نقدی حاصل شده اشخاص از شرکت به سهام جدید ، مدارک مذکور در ماده 187 ( ل. ا. ق. ت) را به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم نماید.
4- تبدیل اوراق قرضه به سهام
قانونگذار برای افزایش سرمایه با صدور سهام جدیدی که با اوراق قرضه قابل تبدیل یا تعویض باشد ، تشریفات خاصی به شرح ذیل قائل شده است :
_ در صورت قابل تبدیل بودن اوراق قرضه به سهام شرکت ، مجمع عمومی فوق العاده بنا به پیشنهاد هیات مدیره و گزارش خاص بازرسان ، اجازه انتشار اوراق قرضه را می دهد و ضمن تعیین شرایط و مهلتی ، به هیات مدیره اجازه می دهد تا سرمایه شرکت را افزایش دهد و هیات مدیره نیز در پایان مهلت تعیین شده ، معادل مبلغ بازپرداخت نشده اوراق قرضه ای که برای تبدیل به سهام شرکت عرضه شده است ، سرمایه شرکت را افزایش داده و پس از انجام تشریفات ثبت افزایش مزبور در مرجع ثبت شرکت ها سهام جدید انتشار و به صاحبان اوراق مذکور معادل مبلغ بازپرداخت نشده اوراق که به شرکت تسلیم نموده اند ، تحویل می دهد.
در تبدیل اوراق قرضه به سهام شرکت حق تقدم سهامداران شرکت در خرید سهام قابل تبدیل مزبور ، خود به خود منتفی می باشد.
_ در صورت قابل تعویض بودن اوراق قرضه با سهام شرکت ، مجمع عمومی فوق العاده بنا به پیشنهاد هیات مدیره و گزارش مخصوص بازرسان شرکت ، مقارن اجازه انتشار اوراق قرضه ، افزایش سرمایه شرکت را لااقل برابر با مبلغ اسمی اوراق مزبور تصویب می کند. این قبیل افزایش سرمایه باید قبل از انتشار اوراق قرضه به وسیله یک یا چند بانک و یا موسسه مالی معتبر پذیره نویسی شود و قرارداد مربوط به این گونه پذیره نویسی و سایر شرایط مربوط به آن و پذیره نویسان شرکت ، به تصویب مجمع عمومی فوق العاده سهامداران برسد والا فاقد هر گونه اعتبار خواهد بود.
اوراق قرضه قابل تعویض با سهام شرکت ، الزاماَ باید با نام باشد ( مواد 61 و 62 ل. ا. ق. ت) و شرکت مکلف است اوراق مذکور را به صاحبان مربوط انتقال داده ، در دفتر ثبت سهام شرکت به ثبت برساند. ( مواد 67 و 68 ل. ا. ق. ت)

• تبدیل شرکت به چه معنی است ؟

تبدیل شرکت به معنی تغییر شکل آن است و تغییر شکل شرکت موجب نمی شود که شخصیت حقوقی آن زایل شود و دوباره ایجاد شود. اخذ کارت بارگانی فوری قبل از تبدیل شرکت کسانی که با شرکت معامله می کنند، مطابق شرایط قبل از تبدیل طلبکار شرکت هستند.شخصیت حقوقی شرکت نیز حفظ می شود؛ولی نهاد اداره کننده و کنترل کننده شرکت باید با وضعیت حقوقی جدید آن را تطبیق یابد.(ماده 107 لایحه قانونی 1347)به عنوان مثال عده اعضای هیات مدیره در شرکت سهامی عام حداقل 5 نفر و در شرکت سهامی خاص نباید از 3 نفر کمتر باشد(مواد 107 ل.ا.ق.ت)

• تبدیل شرکت تضامنی به شرکت سهامی

شرکت تضامنی کامل ترین نوع شرکت اشخاص است. وفق ماده 116 قانون تجارت،شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی برای امور تجارتی بین دو یا چند نفر،با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود و اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض شرکت کافی نباشد، هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض است. هر قراردادی که بین شرکاء برخلاف این ترتیب داده شده باشد در مقابل اشخاص ثالث کان لم یکن خواهد بود.
مسئولیت شرکاء در شرکت تضامنی بر خلاف شرکت سهامی و شرکت با مسئولیت محدود به سرمایه یا آورده آن ها محدود نیست بلکه مسئولیت شرکاء نامحدود و به کلیه بدهی ها و تهدات شرکت تسری دارد . لذا اعتبار شرکت تضامنی به سرمایه شرکت متکی نیست بلکه وابسته به شخصیت و اعتبار شرکاء است.
ماده 135 قانون تجارت مقرر می دارد که هر شرکت تضامنی می تواند با تصویب تمام شرکاء به شرکت سهامی مبدل گردد . در این صورت رعایت تمام مقررات راجع به شرکت های سهامی حتمی است.
این ماده به صورت فعلی ناقص است ، زیرا در بدو امر چنین تصور می گردد که اگر شرکاء مقررات مربوط به شرکت سهامی را رعایت کنند، دیگر مقررات شرکت های تضامنی درباره آن ها اجراء نمی شود. ولی باید در نظر داشت که در صورت تبدیل شرکت تضامنی به شرکت سهامی دو دوره عمل کاملاَ متفاوت به وجود می آید ، یکی عملیات شرکت در موقعی که به صورت تضامنی بوده ، یکی عملیات شرکت از تاریخ تبدیل آن به شرکت سهامی . در مورد اول وجود تبدیل شرکت تضامنی به شرکت سهامی تعهدات شرکاء از بین نمی رود و بابت تعهدات مزبور ضمانت شخصی شرکاء برقرار است و شرکاء به استناد اینکه شرکت تضامنی تبدیل به شرکت سهامی شده است ، نمی توانند از زیر بار تعهدات خود شانه خالی کنند و حتی اگر دارایی شرکت در زمان تبدیل به شرکت سهامی کافی برای تامین تعهدات او نباشد ، ممکن است ورشکستگی شرکت از تاریخ قبل از تبدیل به شرکت سهامی می نماید .
به طور کلی ، جهت تبدیل شرکت تضامنی به شرکت سهامی اهم اقداماتی که می بایست اجام شود عبارتند از :
1-رضایت تمی شرکاء مبنی بر تبدیل شرکت
2- از بین بردن اصل تضامن از طریق پرداخت بدهی های شرکت و تسویه حساب با بستانکاران
3- تحقق مقررات مربوط به تشکیل شرکت سهامی ( تهیه و تنظیم اساسنامه ، تامین سرمایه ، اظهارنامه و انجام تشریفات ثبت و ... )
در صورتی که مقررات شرکت های سهامی رعایت گردد و مراتب ثبت و آگهی گردد. دیگر شرکاء شخصاَ تعهدی جز آنچه که در شرکت گذاشته اند، نخواهند داشت و طلبکاران نمی توانند به شرکاء بابت تعهدات شرکت که بعد از تبدیل آن به شرکت سهامی صورت گرفته است مراجعه کنند.

سازماندهی شرکت سهامی ، به صورتی دموکراتیک ، بر عهده سه رکن اصلی شرکت است : پلمپ دفاتر رکن تصمیم گیرنده ( مجمع عمومی ) ، رکن اداره کننده ( هیات مدیره ) و رکن نظارت کننده ( بازرس ).
همان طور که در مقالات پیشین نیز گفتیم ، برای عضویت در هیات مدیره شرکت سهامی شخص باید اهلیت داشته باشد و سهامدار شرکت باشد ، علاوه بر این نباید مشمول بعضی محرومیت ها و ممنوعیت هایی که قانون مقرر کرده است باشد. قانونگذار ایران در لایحه قانونی به اختصار به حقوق و تعهدات فردی مدیر در شرکت سهامی اشاره کرده است ؛ به همین دلیل ، در این مورد باید به اصول کلی حقوق مراجعه کرد. آنچه مسلم است مدیران شرکت نه شخصاَ تاجرند – چون در واقع شرکت تجارت می کند نه مدیران نماینده آن - ، نه شخصاَ مسئول پرداخت دیون شرکت ؛ امری که در مورد همه شرکای شرکت سهامی صادق است.
قانون گذار ایران ، در مورد حقوق شخصی مدیر ، تنها یک نکته را پیش بینی کرده است که اتفاقاَ نکته مهمی است و آن حق مدیر به دریافت حق الزحمه شرکت در جلسات است. ماده 134 لایحه قانونی 1347 که به این نکته می پردازد ، فقط در مورد اعضای غیرموظف هیات مدیره صحبت می کند ؛ یعنی کسانی که به عنوان همکار ( کارمند یا کارگر) در شرکت کار نمی کنند. مساله ای که قبل از هر چیز مطرح می شود این است که آیا به طور قانونی مدیر شرکت می تواند در عین حال برای شرکت کار کند و مزد دریافت دارد. در این مطلب، به بررسی پرداخت حق الزحمه مدیران می پردازیم. لازم به یادآوری است ،علاوه بر مطالعه ی نوشتار ذیل ، در صورت نیاز به هرگونه مشاوره در این رابطه می توانید با همکاران ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل فرمایید. مفتخریم که راهنمای شما در امور حقوقیتان باشیم.

• حق الزحمه مدیر شرکت سهامی

هنگام بحث در مورد پرداخت حق الزحمه به مدیران شرکت سهامی ، باید بین مدیران غیرموظف و موظف تفکیک قائل شد. لایحه قانونی 1347 فقط در مورد حق الزحمه مدیران غیرموظف قاعده وضع کرده است ؛ بنابراین ، حق الزحمه مدیران موظف تابع مقررات عام است.
1. مدیران غیرموظف
مدیران غیرموظف مدیرانی هستند که به جز رابطه مدیریت ارتباط کاری دیگری با شرکت ندارند. مجمع عمومی عادی می تواند پرداخت مبلغی را به چنین مدیرانی بابت شرکت در جلسات هیات مدیره تصویب کند. مبلغ قابل پرداخت به اعضای هیات مدیره – که معمولاَ از آن به " حق جلسات " تعبیر می شود – برخلاف عنوانی که دارد ، معمولاَ معین و یکسان است و به همه اعضا پرداخت می شود ، به جز کسانی که در جلسات غایب بوده اند. در تعیین مبلغ " حق جلسات " ، مجمع عمومی تکلیفی به رعایت آنچه در اساسنامه پیش بینی شده است ندارد ، بلکه می تواند با توجه به تعداد ساعات و اوقاتی که هر عضو هیات مدیره در جلسات مذکور حضور داشته است مبلغ قابل پرداخت را معین کند. (ماده 134 لایحه قانونی 1347). مبلغی که با این عنوان به اعضای هیات مدیره پرداخت می شود جزء هزینه های بهره برداری است. علاوه بر " حق جلسات " ، " در صورتی که در اساسنامه پیش بینی شده باشد ، مجمع عمومی می تواند تصویب کند که نسبت معینی از سود خالص سالانه شرکت به عنوان پاداش به اعضای هیات مدیره تخصیص داده شود " ( قسمت اخیر ماده 134 لایحه قانونی 1347) .
بدیهی است این پاداش باید در قبال کارهای استثنایی که در جهت منافع شرکت متهم و به مجازات و پرداخت ضرر و زیان به شرکت محکوم شوند. قسمت اخیر ماده 134 مقرر می کند : " هیات مدیره حق ندارند ، به جز آنچه در این ماده پیش بینی شده است ، در قبال سمت مدیریت خود ، به طور مستمر یا غیرمستمر بابت حقوق یا پاداش یا حق الزحمه وجهی از شرکت دریافت کنند". البته ، این قسمت از ماده شامل اعضای هیات مدیره موظف نمی شود. علاوه بر این ، هزینه هایی که اعضای هیات مدیره برای انجام وظایف خود به عنوان مدیر متحمل می شوند مشمول این قسمت از ماده نیست و طبق قواعد کلی ، شرکت باید این گونه هزینه ها را به مدیران پرداخت کند. همچنین باید توجه کرد پاداشی که به هیات مدیره داده می شود به هیچ وجه نباید در شرکت های سهامی عام از 5 درصد و در شرکت های سهامی خاص از 10 درصد سودی که در همان سال به صاحبان سهام پرداخت می شود تجاوز کند.
2. مدیران موظف
قانونگذار در لایحه قانونی 1347 در مورد حق الزحمه مدیران موظف، یعنی مدیرانی که علاوه بر عضویت در هیات مدیره ، سمت دیگری در شرکت دارند، پیش بینی خاصی نکرده است ؛ بنابراین ، در مورد حق الزحمه این گونه مدیران باید به قواعد عام مندرج در مواد 129 به بعد لایحه قانونی 1347 راجع به قراردادهای مدیران با شرکت مراجعه کرد و البته ، در این موارد باید قواعد آمره قوانین کار و امور اجتماعی را نیز در نظر گرفت. هر گاه مدیری بدون توجه به مقررات مواد 129 به بعد لایحه مذکور به استخدام شرکت درآمده باشد و قرارداد او به این سبب باطل اعلام شود حق مطالبه مبلغ تعیین شده در قرارداد کار را نخواهد داشت ، چه قرارداد باطل به او حق مطالبه اجرت المسمی را نمی دهد. مع ذلک ، چون خدمتی به شرکت کرده است که باید جبران شود ، طبق قواعد عام حق مطالبه اجرت المثل را دارد.

برند از مهم ترین عناصر بازاریابی و موفقیت یک سازمان است و تصویری است که سازمان یا شرکت را با همه ابعادش معرفی کرده تصویری از آنچه هست یا می خواهد باشد را در ذهن بیننده، مشتریان، مصرف کنندگان ایجاد می کند. پلمپ دفاتر در واقع برند نشانه ای است که شرکت یا یک سازمان را از رقبا متمایز کرده، معرف کالاها و خدمات ایجاد شده توسط شرکت می باشد.
ارزش گذاری برند در جهان مطابق استانداردهای متفاوت و به وسیله سازمانهای خصوصی متفاوتی در جهان انجام می شود. تعیین ارزش برند کاری تیمی است که برای آن باید دانش کافی نسبت به محیط داخل و خارج سازمان داشت. در واقع، تمام استانداردهای ارزش گذاری برند جزء یکی از سه رویکرد اصلی هستند:
_ رویکرد هزینه ارزش یابی بر اساس هزینه های انجام شده در زمان توسعه برند
_ رویکرد بازار: سرمایه گذاریها و تراکنش های پیرامون برند در سال های اخیر عمر برند در نظر گرفته می شود.
_ رویکرد درآمد: ارزیابی درآمدهای آتی سازمان، جریانات نقدی و سودهای کسب شده در سالهای باقی مانده از عمر برند در طی یک بازه زمانی خاص.
وقتی صحبت از ارزش برند می شود، اشاره به یک ارزش مالی است نه یک ارزش ذهنی یا یک نظر که مشتری ممکن است در مورد برند داشته باشد. در حالیکه هدف از فرایند ارزیابی مسلما تعیین ازش مالی برند است یک فرایند " ارزیابی برند" انجام می شود تا سطح ارزش ویژه برند را نیز تعیین کند گرچه اکثریت روش های تعیین ارزش ویژه برند یا ارزیابی برند بر پایه ادراک مصرف کننده و نگرش رفتاری هستند. اما هر روش در تعاریف شاخص های استفاده، ابعاد و پایگاههای مقایسه ای اش با بقیه متفاوت است. برای همین آنها باید به عنوان اندازه و شاخص نسبی در نظر گرفته شوند.
روش های ارزیابی برند :

• روش اینتر برند

ارزش برند در این روش با ضرب درآمدهای متفرقه در یک نرخ تنزیلی محاسبه می شود. این نرخ تنزیل از کمی کردن فاکتورهایی که مطابق روش اینتر برند قدرت برند را محاسبه می کند به دست می اید. گامهای روش ارزیابی اینتر برند:
_ بخش بندی

_ تحلیل مالی
_ تحلیل تقاضا
_ تحلیل قدرت برند
_ محاسبه ارزش خالص فعلی

• روش BAV

این روش یک ابزار تحقیقاتی برای ارزش برند فراهم می کند. این تکنیک توسط مؤسسه Y&R ابداع شده، برای سنجش ارزش غیرمالی برندهای معتبری چون یاهو، آمازون، استارباکس به کار رفته. چهار عامل اساسی سنجش ارزش برند:
_ تمایز
_ مربوط بودن
_ اعتبار
_ دانش
تمایز و مربوط بودن، قدرت برند را در بازار نشان می دهد. قدرت برند، میزانی که برند متمایز شده و به مصرف کنندگان مربوط است.
اعتبار و دانش، که شبکه قدرت برند را تشکیل می دهند. قانت برند یا عملکرد نسبی برند بر اساس معیارهای اعتبار و دانش تعیین می شود.

• هرم پویایی برند

از کاربردی ترین مدل ها در سنجش ارزش نام تجاری شناخته شده. مطابق این هرم، هر نام تجاری، به طور میانگین در هر سطح تنها از 8% سهم از مشتری برخوردار است. سطوح عبارتند از:
_تعلق
_ برتری
_ عملرد
_ رابطه
_ آگاهی از حضور

• مدل دیوید آکر

این مدل دارای چهار رکن اصلی است:
_ وفاداری
_ رهبری کیفیت مورد انتظار
_ تمایز در تداعی
_ آگاهی برند

اختراعات و اکتشافات در زمینه های مختلف علمی و صنعتی و کشاورزی مسائل مختلفی را مطرح کرده است.ثبت شرکت با توجه به اینکه اختراع و اکتشاف حاصل زحمت ، ابتکار ، ذوق ، استعداد و نبوغ مخترع و مکتشف است ، در این صورت آیا منصفانه است که حقوق او نسبت به اختراع و اکتشاف ندیده گرفته شود و حاصل کار او مجاناَ در اختیار سرمایه داران قرار گرفته تا با سرمایه گذاری در حاصل کار دیگران استفاده سرشار ببرند ولی خود مخترع و مکتشف که کار او ممکن است حاصل سال ها تلاش و رنج باشد بهره ای از کار خود نبرند ؟ و اگر قرار باشد امتیاز انحصار اختراع و اکتشاف بدون قید و شرط در اختیار صاحب آن باشد در این صورت ممکن است جامعه از یک امتیاز بزرگ اجتماعی ، صنعتی یا کشاورزی محروم شده و از این راه متحمل زیان گردد. مجموع این مسائل منجر به تصویب مقرراتی گردیده که هم حقوق مخترع و مکتشف را ملحوظ داشته و هم حقوق حقوق جامعه را . در ذیل ، ضمن توضیح راجع به اختراع و الزامات قانونی آن ، مراحل مربوط به ثبت اختراع را گام به گام مورد بحث قرار می دهیم :

• تعریف اختراع

اختراع عبارت است از طرح ریزی مربوط به تهیه و ساخت یک وسیله یا کالای جدیدی که در صنعت ، کشاورزی ، بازرگانی و غیره کاربرد داشته باشد مانند اختراع اتومبیل ، هواپیما ، یخچال ، تلویزیون و از این قبیل .
ماده 26 قانون ثبت علائم و اختراعات مقرر می دارد : " هر قسم اکتشاف یا اختراع جدید در شعب مختلف صنعتی یا فلاحتی به کاشف یا مخترع آن حق انحصاری می دهد که بر طبق شرایط و مدت مقرر در این قانون از اکتشاف یا اختراع خود استفاده نماید مشروط بر اینکه اکتشاف یا اختراع مزبور مطابق مقررات این قانون در اداره ثبت اسناد تهران به ثبت رسید باشد ...:"
اگرچه در ماده 26 مذکور در فوق کلمه اکتشاف و اختراع پشت سر هم به صورت مترادف آمده و تعریف کاملی نیز از آن در قانون بیان نشد ه ولی این دو واژه با یکدیگر فرق دارند.
به طور کلی ،عناصر تعریف و مراحل مختلف آن به شرح ذیل است :
1. طرح ریزی یک وسیله و یک کالا که در حقیقت نتیجه فکر ، ابتکار و خلاقیت صاحب آن است.
2. مرحله ساخت آن است که طرح باید قابلیت انتقال از فکر به عمل و پیاده شدن را داشته باشد. این مرحله ممکن است به وسیله صاحب فکر ( مخترع ) انجام شود یا دیگری .
3. اگرچه در قانون فقط " شعب مختلف صنعتی یا فلاحتی " اشاره شده است ولی قاعدتاَ نباید این قید ، قید حصری باشد و باید آن را به عنوان تمثیل تلقی کرد. بنابراین اختراع ممکن است در هر زمینه ای تحقق پیدا کند.
4. اختراع باید جدید باشد و سابقه نداشته باشد والا اختراع نیست بلکه شبیه سازی است.

• الزامات قانونی ثبت اختراع

طبق ماده فوق ثبت اختراع در ایران اختیاری است ولی اختراع در صورتی مورد حمایت قرار می گیرد که طبق شرایط مندرج در قانون به ثبت رسیده باشد. محل ثبت در اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی در تهران است.
ماده 27 قانون ثبت علائم تجاری و اختراعات مقرر می دارد : هر کس مدعی یکی از امور ذیل باشد می تواند تقاضای ثبت نماید :
1. ابداع هر محصول صنعتی جدید
2. کشف هر وسیله جدید یا اعمال وسایل موجود به طریق جدید برای یک نتیجه یا محصول صنعتی یا فلاحتی
ممکن است یک چیزی اختراع شود ولی در مراحل بعدی اختراع تکمیل شود ، در این صورت برای برخورداری از حمایت قانون نسبت به تکمیل اختراع ، تکمیل آن نیز باید به ثبت برسد.
در مورد ثبت اختراع موارد ذیل قابل توجه است :
اولاَ : هر اختراع یا تکمیل اختراع یا اکتشافی که قبل از تاریخ تقاضای ثبت خواه در ایران خواه در خارجه به نحوی از طریق رسانه های گروهی معرفی شده و یا به مورد عمل و استفاده درآید ، اختراع و اکتشاف جدید محسوب نمی شود.
ثانیاَ : در صورتی که حق اختراع و اکتشاف از طریق ارث به دیگری منتقل شود یا به نحو دیگری واگذار شود ، در صورتی انتقال معتبر است که به نام مالک جدید به ثبت برسد . ( هر نوع واگذاری این گونه حقوق باید به موجب سند رسمی باشد والا اعتبار ندارد ) . حتی اگر انتقال در خارج انجام شده باشد ، در ایران وقتی اعتبار دارد که به ثبت رسیده باشد.
ثالثاَ : ثبت اختراع مستلزم پرداخت هزینه مخصوصی است به نام حق الثبت که در موقع ثبت و همه ساله باید از طرف کسی که اختراع به نام او ثبت می شود پرداخت شود.
رابعاَ : برای امور ذیل نمی توان تقاضای ثبت نمود :
1. نقشه های مالی
2. هر اختراع یا اکتشاف یا تکمیل آن که مخل انتظامات عمومی یا منافیات عفت یا مخالف حفظ الصحه عمومی باشد.

• مراحل ثبت اختراع

با رعایت شرایطی که گفته شد ، در ذیل به توضیح مراحل ثبت اختراع می پردازیم. شایان ذکر است ، چنانچه در هر یک از مراحل ثبت با مشکل و یا سوالی مواجه شدید می توایند با ما تماس حاصل فرمایید. همکاران مجرب ما در موسسه حقوقی فکر برتر ، با سال ها تجربه ی موفق در این زمینه ، آماده ی ارائه ی خدمات به شما عزیزان می باشند.
- گام اول
برای ثبت اختراع ، در ابتدا مدارک ذیل را آماده کنید.
1- اظهارنامه اختراع ( 3 نسخه )
برای ثبت اختراع ، مخترع باید تقاضای ثبت را مطابق اظهارنامه که طبق نمونه های چاپی از طرف اداره ثبت تهیه شده است در سه نسخه به فارسی تنظیم و امضاء نموده و به اداره ثبت تسلیم نماید. چنانچه اسناد ضمیمه اظهارنامه و سایر اسناد مربوط، به زبان دیگری غیر از فارسی باشد ،ارائه اصل مدارک مورد نیاز همراه با ترجمه عادی کامل آن ها الزامی است.مع ذلک اگر ترجمه کامل این مدارک برای متقاضی میسر نباشد،می تواند خلاصه آن ها را به فارسی ضمیمه نماید.مرجع ثبت در صورت لزوم می تواند در جریان بررسی اظهارنامه،ترجمه رسمی مدارک مزبور را مطالبه کند.چنانچه اصطلاحات فناوری و علمی به کار رفته در اسناد مذکور،معادل فارسی نداشته باشند،ذکر همان اصطلاحات کفایت می کند.
در تنظیم و تسلیم اظهارنامه موارد ذیل باید رعایت گردد:
الف- نام و سایر اطلاعات لازم در خصوص متقاضی، مخترع و نماینده قانونی او ، در صورت وجود و عنوان اختراع در اظهارنامه درج شود.
ب-در مواقعی که متقاضی شخص مخترع نیست،مدارک دال بر سمت قانونی وی همراه اظهارنامه تحویل گردد.
ج- ادعای مذکور در اظهارنامه، گویا و مختصر بوده و با توصیف همراه باشد،به نحوی که برای شخص دارای مهارت عادی در فن مربوط واضح و کامل بوده و حداقل یک روش اجرایی برای اختراع ارائه کند.
همچنین ذیل امضاء اشخاص حقوقی متقاضی ثبت ممهور به مهرگردد.
2- توصیف اختراع ( 3 نسخه )
خلاصه توصیف اختراع باید مستقیماَ زمینه ی فنی ای که اختراع به آن تعلق دارد را تعیین کند تا در جستجوی سوابق اختراع ادعایی مورد استفاده قرار گیرد.در خلاصه اختراع نکات ذیل باید در نظر گرفته شود:
1- با عنوان اختراع شروع شود و مشتمل بر 70 تا 200 کلمه باشد.
2- مشکل فنی،اساس راه حل ارائه شده برای آن و کاربرد یا کاربردهای اصلی اختراع را اجمالاَ روشن نماید.
3- در صورت لزوم،مشتمل بر فرمول های شیمیایی یا معادلات ریاضی باشد تا براساس آن ها ویژگی های اختراع به بهترین شکل بیان شود.
4- در صورتی که برای توضیح اختراع ارجاع به نقشه های ارجاع دهنده به هر یک از نقشه ها در داخل پرانتز ذکر گردد.
5- عدم بیان ارزش و مزایای اختراع.
وفق ماده ی 14،خلاصه توصیف فقط برای بیان اطلاعات اختراع به کار می رود و نمی تواند مبنای تفسیر برای تعیین حدود ادعا باشد.
چنانچه نقشه ها،نمودارها و جداول،بخشی از ضمیمه اظهارنامه اختراع باشند در ترسیم آن ها باید نکات ذیل رعایت شوند:
1- در یک روی صفحه کاغذ با دوام و در قطع A4، با خطوط پر رنگ و یکدست مشکی و غیررنگی کشیده شده و ترجیحاَ در رسم آن ها از ابزارهای فنی نقشه کشی استفاده شود و حداکثر حاشیه اوراق به ترتیب از بالا5/2 سانتی متر از چپ 5/1 سانتی متر،از راست 5/2 سانتی متر و از پایین 1 سانتی متر باشد.
2- وضوح و شفافیت نقشه ها به نحوی باشد که امکان تکثیر یا تصویر برداری آن میسر شود.
3- تمام عناصر نقشه یا نمودار دارای مقیاس یکسان باشد مگر آنکه برای فهم اختراع،برجسته نمودن بخش خاصی از نقشه و یا نمودار ضروری باشد.
4- تا حدامکان به صورت عمودی در صفحه قرار گیرد.
5- اعداد،حروف و نشانه ها به طور روشن ذکر شده و خوانا باشند.
6- شامل نشانه هایی باشد که در توصیف بتوان به آن ها ارجاع داد.
7- صفحات باید به ترتیب شماره گذاری شده و ترجیحاَ نشان دهنده ی شماره آن صفحه از کل صفحات باشد.
8- هیچ توضیحی نباید روی نقشه ها وجود داشته باشد مگر در مورد جداول و نمودارها.
9- در صورتی که هر یک از نقشه ها،نمودارها و جداول در بیش از یک صفحه باشد،کل صفحات باید بدون حذف بخشی از آن ها،شامل نشانه هایی مستقل از شماره صفحات باشد به نحوی که ارتباط و تمامیت قسمت ها را با یکدیگر روشن سازد.
چنانچه در اظهارنامه،توصیف،خلاصه توصیف،ادعا یا ادعاها و نقشه ها،به واحدهای اندازه گیری وزن و حرارت،انرژی،نور،صدا،مغناطیس و از این قبیل امور اشاره شده باشد،از قواعد متعارف باید استفاده شود.
سایر ضمایم اظهارنامه،به جز نقشه،نمودار و جدول،باید روی کاغذ دارای قطع A4 درج و نکات ذیل در مورد آن ها مراعات گردد.
3- ادعا یا ادعاهای اختراع
مطابق ماده 11 ادعای اختراع باید عناصر اختراعی را که حمایت از آن درخواست شده درچهارچوب مشخصه فنی تعیین کند .هر اختراع می تواند مشتمل بر یک یا چند ادعا باشد.ادعا یا ادعا ها باید صریح و منجز بوده و دارای شرایط ذیل باشد:
الف) معقول بودن تعداد آنها.
ب ) فراتر از اطلاعات افشا شده نباشد.
ج ) بیان ویژگی های فنی مثبت
4-خلاصه ای از توصیف اختراع
وفق مواد 13و14 خلاصه مشتمل بر 70 تا 200 کلمه و فقط برای بیان اطلاعات اختراع و درصورت لزوم مشتمل بر فرمول شیمیایی یا معادلات ریاضی باشد.
5- نقشه یا نقشه ها در صورت لزوم
چنانچه نقشه ها ،نمودار ها و جداول بخشی از ضمیمه اظهارنامه اختراع باشند در ترسیم آن ها باید نکات ذیل رعایت شوند:
الف) در روی کاغذ بادوام و در قطع A4.با خطوط پر رنگ و یک دست مشکی و غیر رنگی کشیده شود و ترجیحاَ در رسم آن ها از ابزارهای فنی نقشه کشی استفاده شود و حداکثر حاشیه اوراق به ترتیب از بالا 5/2 سانتی متر از چپ 5/1 سانتی متر، از راست 5/2 سانتی متر و از پایین 1 سانتی متر باشد.
ب ) وضوح و شفافیت نقشه ها به نحوی باشد که امکان تکثیر یا تصویر برداری آن میسر شود.
ج ) تمام عناصر نقشه یا نمودار دارای مقیاس باشد مگر آنکه برای فهم اختراع ، برجسته نمودن بخش خاصی از نقشه و یا نمودار ضروری باشد.
د ) تا حدامکان به صورت عمودی در صفحه قرار گیرد.
هـ) اعداد، حروف و نشانه ها به طور روشن ذکر شده و خوانا باشند.
و ) شامل نشانه هایی باشد که در توصیف بتوان به آن ها ارجاع داد.
ز ) صفحات باید به ترتیب شماره گذاری شده و ترجیحاَ نشان دهنده شماره آن صفحه از کل صفحات باشد.
ح ) هیچ توضیحی نباید روی نقشه وجود داشته باشد مگر در مورد جداول و نمودارها.
ی) در صورتی که هر یک از نقشه ها،نمودارها و جداول در بیش از یک صفحه باشد،کل صفحات باید بدون حذف بخشی از آن ها،شامل نشانه هایی مستقل از شماره صفحات باشد به نحوی که ارتباط و تمامیت قسمت ها را با یکدیگر روشن سازد.
6-مدارک مثبت هویت متقاضی و مخترع
الف) مدارک مثبت هویت متقاضی
اشخاص حقیقی: کپی شناسنامه و کپی کارت ملی
اشخاص حقوقی: آخرین روزنامه رسمی دلیل مدیریت کپی شناسنامه و کارت ملی صاحبان امضاء
ب) مدارک مثبت هویت مخترع
ارائه کپی شناسنامه و کارت ملی مخترع
7-درخواست کتبی مبنی بر عدم ذکر اسم مخترع،چنانچه مخترع نخواهد اسم وی ذکر شود.
8-مدارک مربوط به حق تقدم که باید هم زمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم شود.
9- مدارک نماینده قانونی : درصورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی (وکیل، دارنده یا دارندگان حق امضا برای اشخاص حقوقی و ...) به عمل آید.
9-رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی
- گام دوم :
پس از تهیه مدارک فوق ، به سامانه اداره کل مالکیت صنعتی ( قسمت ثبت اظهارنامه ) مراجعه نموده و بعد از قبول تعهد نامه جهت رعایت مواد قانونی و انتخاب نوع اظهارنامه ( مبنی بر ثبت یک اظهار نامه جدید و اعتراض به ثبت اظهارنامه اختراع ) مراحل ثبت اظهارنامه در سامانه را به دقت تکمیل نمایید.
مراحل ثبت اظهارنامه در سامانه به شرح ذیل است :
_ درج اطلاعات اظهارنامه ( شامل مالکیت اظهارنامه ، نماینده قانونی ، دریافت کننده ابلاغ و ...)
مالکیت اظهارنامه :
مالک اظهارنامه کسی است که اختراع به نام او و با تقاضای او ثبت می شود که می تواند یک شخص حقیقی باشد یا یک شخص حقوقی. در این مرحله چنانچه متقاضی یک شخص باشد به عنوان مالک درج و اطلاعات مربوط به او وارد می شود و اگر مالک بیش از یک نفر باشد سایر مالکین با رعایت اولویت درج می گردند.
نماینده قانونی :
نماینده ی قانونی که می تواند صاحب امضاء شرکت، وکیل دادگستری، دفتر حقوقی و نماینده قانونی معرفی شده باشد. چنانچه متقاضی، نماینده قانونی یا وکیل نداشته باشد گزینه مرحله بعد را باید انتخاب نماید و مشخصات مالک درج می گردد و اگر دارای وکیل دادگستری باشد اطلاعات آن وکیل می بایست درج گردد. دفاتر حقوقی نیز به عنوان نماینده قانونی محسوب می شوند.
دریافت کننده ابلاغ :
دریافت کننده ی ابلاغ، می تواند شخصی حقوقی باشد یا یکی از مالکین یا یکی از نمایندگان قانونی باشد.
مشخصات مخترع:
درج مشخصات شخص مخترع ضروری است که الزاما باید شخص حقیقی باشد و در صورتی که نمی خواهد نام او در گواهی نامه اختراع قید شود باید کتباَ نامه ی عدم قید نام مخترع را ضمیمه اظهارنامه کند.
عنوان و خلاصه ی اختراع :
قید عنوان اختراع امری الزامی است که باید نو آورانه، تکنیکی و مختصر باشد. خلاصه اختراع صرفاَ برای اطلاعات فنی است که در واقع وضعیت موجود در زمینه اختراع و راه حل ارائه شده به طور خلاصه درج می شود.
ادعای حق تقدم:
ادعای حق تقدم، توسط اشخاصی که اختراع خود را در قلمرو یکی از اعضای کنوانسیون پاریس ثبت کرده اند پر می شود. ( پر نمودن فرم به زبان اصلی و با ترجمه رسمی دادگستری)
بارگذاری و بازبینی اطلاعات و ضمائم.
انتخاب گزینه بارگذاری پیوست جهت پیوست نمودن ضمائم و سپس انتخاب تصویر مدرک مورد نظر و ارسال پیوست .
پس از طی مراحل مذکور ، اطلاعات وارد شده را بازبینی کرده و در صورت صحت اطلاعات وارد شده و عدم مغایرت ، بر روی گزینه ی تایید کلیک نمایید.
_ پرداخت هزینه و دریافت شماره اظهارنامه
پرداخت هزینه ها به صورت اینترنتی و به صورت آنلاین انجام می شود.( برای مالکین ایرانی) و برای غیر ایرانی ها معادل ارزی هزینه ها و تعرفه های ثبتی بر مبنای فرانک سوئیسی اعمال می گردد. ( به صورت واریز به شماره حساب بانک ملی به نام خدمات ثبتی اداره کل مالکیت صنعتی. سپس ارسال تصویر فیش و مراحل ثبت اظهارنامه یا درخواست).
بعد از پرداخت اینترنتی، شماره اظهارنامه به شخص داده خواهد شد.
طبق ماده 29 آیین نامه ثبت علائم و اختراعات از تاریخ وصول اظهارنامه ، متصدی شعبه ثبت اختراعات ،آن را از لحاظ تطبیق با مقررات قانون و مواد آیین نامه حاضر مورد مطالعه قرار می دهد و در صورتی که نواقصی در اظهارنامه مشاهده شود مراتب را در سامانه به متقاضی اطلاع می دهد.
ماده 30 آیین نامه ثبت علایم و اختراعات مقرر می دارد : در صورتی که اظهارنامه صحیح و قانونی تشخیص داده شود اختراع در دفتر مخصوصی با قید مراتب ذیل به ثبت خواهد رسید :
1.شماره ثبت
2.شماره دفتر اظهارنامه
3.تاریخ وصول اظهارنامه با تعیین ساعت ، روز ، ماه و سال
4.نام و نشانی کامل تسلیم کننده اظهارنامه
5. نام و نشانی وکیل درخواست کننده اختراع اگر اختراع توسط وکیل درخواست ثبت شده باشد.
6.موضوع اختراع
7.مدت اعتبار ورقه اختراع
8.شماره ثبت و مدت اعتبار اختراع در خارجه
9. تاریخ ثبت اختراع
10 . امضای رییس شعبه ثبت علایم تجاری و اختراعات
11. امضای درخواست کننده ثبت اختراع یا نماینده او
تبصره – در دفتر ثبت اختراعات برای هر اختراع دو صفحه تخصیص داده خواهد شد .هر تغییر و تکمیلی نسبت به موضوع اختراع و همچنین کلیه نقل و انتقالاتی که جزئاَ و یا کلاَ نسبت به اختراع واقع می شود باید در صفحات مزبور ثبت گردد.
پس از ثبت اختراع ورقه اختراعی که به صاحب اختراع یا نماینده او داده می شود باید شامل نکات ذیل باشد : ( ماده 31)
1. شماره ثبت اختراع
2. تاریخ ثبت اختراع
3. شماره دفتر اظهارنامه
4. موضوع اختراع
5. تاریخ تسلیم اظهارنامه
6. نام و نشانی کامل صاحب اختراع و وکیل او
7. نشانی صاحب اختراع در ایران
8. مدت اعتبار ورقه اختراع
9. شماره ثبت و مدت اعتبار در خارجه
10. امضای رئیس شعبه ثبت علائم تجاری و اختراعات
11. امضای مدیر کل ثبت
12. شماره و تاریخ صدور ورقه اختراع
یک نسخه از توصیف اختراع و خلاصه آن و نقشه ها به وسیله قیطان یا منگنه به ورقه اختراع ملصق و مهر می شود.
ماده 32- در ظرف سی روز پس از ثبت هر اختراع اداره مربوطه ثبت آگهی که شامل مراتب ذیل است منتشر خواهد نمود :
- شماره ثبت اختراع
- مدت اعتبار ورقه اختراع
- نام صاحب اختراع و نشانی کامل او
- موضوع اختراع
آگهی مزبور به امضای رئیس شعبه ثبت علائم تجاری و اختراعات در روزنامه رسمی کشور منتشر خواهد شد.
وفق ماده 33 ، مدت اعتبار ورقه اختراع از تاریخ تسلیم اظهارنامه محسوب می گردد. مدت اعتبار ورقه اختراع در ایران بر حسب تقاضای مخترع پنج یا ده یا پانزده یا منتهی بیست سال خواهد بود و در موقع دریافت اظهارنامه ثبت اختراع اداره ثبت حق الثبتی طبق تعرفه مقرر و مبالغی برای هزینه تهیه اظهارنامه و آگهی های مربوط اخذ می نماید.
گام به گام تا رسیدن به مطلوب ترین خواسته ها ..